Παρότι τα 10 χιλιάδες βήματα έχουν γίνει εδώ και καιρό ένας από τους κανόνες για γερή καρδιά και μακροζωία, ερευνητές από το νοσοκομείο Brigham and Women’s στη Βοστώνη αποδεικνύουν ότι τόσο οι στόχοι άσκησης με βάση τα βήματα όσο και οι στόχοι άσκησης με βάση το χρόνο συνδέονται ισοδύναμα με πλεονεκτήματα για την υγεία, όπως με χαμηλότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου και καρδιαγγειακών παθήσεων.
Με λίγα λόγια, είτε μετρήσουμε τη σωματική δραστηριότητα σε βήματα είτε σε λεπτά, σημασία έχει να γυμναστούμε με τον τρόπο που μας ευχαριστεί περισσότερο.
Πώς όμως συγκρίνονται οι στόχοι που βασίζονται στον χρόνο με εκείνους που βασίζονται στα βήματα; Οι ερευνητές προσπάθησαν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα. Στη μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στο JAMA Internal Medicine, οι ερευνητές συγκέντρωσαν δεδομένα από 14.399 γυναίκες που ήταν υγιείς -χωρίς καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνο. Την περίοδο μεταξύ του 2011 και του 2015, οι συμμετέχουσες ηλικίας 62 ετών και άνω φορούσαν καθημερινά wearables για επτά ημέρες, προκειμένου να καταγράψουν τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητάς τους, αφαιρώντας τις συσκευές μόνο για τον ύπνο ή για δραστηριότητες που σχετίζονται με το νερό.
Επιπλέον, καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου μελέτης, οι γυναίκες απάντησαν ετησίως σε ερωτηματολόγια σχετικά με την κατάσταση της υγείας τους και ειδικότερα για καρδιαγγειακές παθήσεις ή πρόωρο θάνατο. Η ερευνητική παρακολούθηση συνεχίστηκε μέχρι το τέλος του 2022.
Παρότι οι σχετικές έρευνες εστιάζουν συνήθως στις μακροχρόνιες επιδράσεις της τακτικής φυσικής δραστηριότητας, η νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Endocrinological Investigation, εξέτασε τις άμεσες επιδράσεις μιας μόνο 30λεπτης προπόνησης αερόβιας άσκησης στον μεταβολισμό της γλυκόζης σε 32 υγιείς νέους ενήλικες 20 έως 35 ετών, χωρίς ιστορικό διαβήτη, επαγγελματικής ενασχόλησης με τον αθλητισμό ή λήψης φαρμακευτικής αγωγής.
Για να εκτιμηθεί ο κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη στο μέλλον, οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε από του στόματος δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη από το στόμα (καμπύλη σακχάρου ή φόρτιση με γλυκόζη/OGTT) στην αρχή της μελέτης και ακολούθησε ελαφρύ τρέξιμο (60–65% της μέγιστης κατανάλωσης οξυγόνου).
Μία δεύτερη καμπύλη σακχάρου πραγματοποιήθηκε 24 ώρες μετά την άσκηση για να αξιολογηθούν οι αλλαγές στη γλυκόζη νηστείας, στη γλυκόζη μία ώρα μετά τη φόρτιση και στα επίπεδα ινσουλίνης. Η ευαισθησία στην ινσουλίνη μετρήθηκε με δείκτες όπως ο δείκτης Matsuda και ο δείκτης QUICKI.
Τα επίπεδα γλυκόζης νηστείας μειώθηκαν από 82,8 mg/dL σε 78,5 mg/dL, ενώ η γλυκόζη μία ώρα μετά τη φόρτιση μειώθηκε από 122,8 mg/dL σε 111,8 mg/dL μετά την άσκηση. Τα επίπεδα ινσουλίνης στην 1η ώρα μειώθηκαν επίσης σημαντικά από 57,4 µUI/ml σε 43,5 µUI/ml. Η ευαισθησία στην ινσουλίνη βελτιώθηκε, όπως έδειξαν οι αυξήσεις στους δείκτες Matsuda (από 7,79 σε 9,02) και QUICKI (από 0,36 σε 0,38). Ο δείκτης HOMA-IR, που μετρά την αντίσταση στην ινσουλίνη, μειώθηκε από 1,51 σε 1,28.
Άσκηση κατά του διαβήτη
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα θετικά αυτά αποτελέσματα στον μεταβολισμό της γλυκόζης και στην ευαισθησία στην ινσουλίνη, μόλις 24 ώρες μετά από μία μόνο συνεδρία άσκησης, υποδηλώνουν ότι ακόμη και η περιστασιακή σωματική δραστηριότητα μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη μείωση του κινδύνου διαβήτη τύπου 2 μέσω άμεσων επιδράσεων στον έλεγχο της γλυκόζης.
www.ygeiamou.gr
Ειδήσεις Σήμερα:
Ακολουθήστε το LimnosReport.gr - στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Λήμνο το Βόρειο Αιγαίο, όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
