Πουλάω το μέλλον της Γαλλίας», λέει ένας κοστουμαρισμένος άντρας σε έναν άλλον.
«Αυτό είναι το μέλλον της Γαλλίας;», του απαντά, δείχνοντας την τσάντα που κρατάει.
«Όχι. Εγώ είμαι το μέλλον της Γαλλίας», ανταπαντά και συλλαβίζει το επώνυμό του: «T-A-P-I-E».
Αυτή είναι μία από τις πρώτες σκηνές του τρέιλερ του Class Act, της νέας μίνι σειράς του Netflix, που έγινε διαθέσιμη μέσα στον Σεπτέμβριο στην πλατφόρμα. Ο ελληνικός της τίτλος, Οι χίλιες ζωές του Μπερνάρ Ταπί, είναι ίσως πιο αποκαλυπτικός όσον αφορά τη θεματική της.
Σύμφωνα με την επίσημη σύνοψη, η γαλλική παραγωγή των μόλις επτά επεισοδίων «ιχνηλατεί την άνοδο και την πτώση του Bernard Tapie, από τα πιο εμβληματικά και αμφιλεγόμενα δημόσια πρόσωπα της Γαλλίας». Το πώς ένας αμείλικτα φιλόδοξος άντρας της εργατικής τάξης κατάφερε να κάνει το όνομά του συνώνυμο της επιτυχίας, αλλά και της απληστίας, ακόμα και της απ
Ποιος ήταν όμως ο Bernard Tapie και κατά πόσο το Class Act ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα;
Η σειρά είναι βιογραφία;
Το Class Act περιγράφεται ως μια «μυθοποιημένη βιογραφική σειρά», που αφηγείται την ιστορία του Γάλλου δισεκατομμυριούχου επιχειρηματία, πολιτικού, ηθοποιού, τραγουδιστή και τηλεοπτικού παρουσιαστή μέσα από ένα φανταστικό πρίσμα.
Αυτό σημαίνει ότι δεν θα ακολουθεί αυστηρά τα γεγονότα της πραγματικής του ζωής, κάτι που έφερε σε κόντρα τους δημιουργούς με τον Bernard Tapie.
Πριν από το θάνατό του, το 2021, ο Tapie είχε δηλώσει ότι ήταν αντίθετος με τη δημιουργία της σειράς, λέγοντας χαρακτηριστικά: «το φάουλ ξεκινάει από το γεγονός ότι ναι μεν με ενημέρωσαν για αυτό που ετοιμάζουν, δεν ζήτησαν όμως ούτε τη γνώμη, ούτε τη συγκατάθεσή μου».
Όπως εξομολογήθηκε μήνες μετά τον θάνατό του, η χήρα του, Dominique Tapie, «ήθελε ο γιος του, Laurent να διηγηθεί την ιστορία του και το είχε επισημάνει στους δημιουργούς της σειράς, αλλά η επιθυμία του δεν εισακούστηκε».
Με τη σειρά του, ο ηθοποιός που τον ζωντανεύει στη μικρή οθόνη μέσα από μία ομολογουμένως εξαιρετική ερμηνεία, είχε υπερασπιστεί τη σειρά, αναφέροντας σχετικά στην BFM TV, πριν την πρεμιέρα: «Εφόσον δεν τον δυσφημούμε, έχουμε το δικαίωμα να πούμε την ιστορία της ζωής ενός δημόσιου προσώπου της χώρας μας και να ακουστεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Ωστόσο, καταλαβαίνω τις ανησυχίες όσον αφορά τον σεβασμό της μνήμης του».
«Θα είναι μια βιογραφική σειρά με έντονο το υποκειμενικό στοιχείο. Είναι η δική μας οπτική για το ταξίδι του».
Ποιος ήταν ο Bernard Tapie;
Ο Bernard Tapie γεννήθηκε στο Παρίσι το 1943. Ο πατέρας του ήταν ψυκτικός και η μητέρα του, νοσοκόμα.
Παρόλο που δεν είχε αριστοκρατική καταγωγή, ήταν ένας άντρας της εργατικής τάξης, που έκανε δύο δουλειές για να βγάζει τα προς το ζην -το πρωί πουλούσε τηλεόρασης και το βράδυ τραγουδούσε σε μπαρ- κατάφερε στα 30 του να μπει στον κόσμο του επιχειρείν και να κάνει περιουσία και στα 40 πλέον, να είναι διάσημος επιχειρηματίας και να μεσουρανεί στη δεκαετία του 1980. Αυτό που ουσιαστικά έκανε ήταν να αγοράζει εταιρείες που είχαν πτωχεύσει, ή που βρίσκονταν κοντά στην πτώχευση, μεταξύ των οποίων η adidas, την οποία κατείχε από το 1990 έως το 1993.
Παράλληλα, κατείχε σημαντικό μερίδιο στην εφημερίδα La Provence και στην ποδηλατική ομάδα La Vie Claire, που κέρδισε τον Γύρο της Γαλλίας δύο φορές, το 1985 και το 1986.
Ήταν επίσης ιδιοκτήτης της Μαρσέιγ, μεταξύ 1986 και 1994, οδηγώντας την από τη 17η θέση του γαλλικού πρωταθλήματος στην κατάκτηση του Champions League έξι χρόνια αργότερα το 1993, το οποίο μέχρι σήμερα είναι και το μοναδικό που η γαλλική ομάδα έχει πανηγυρίσει.
Εκτός από επιχειρηματίας, ο Tapie υπήρξε και πολιτικός. Μπήκε στην πολιτική τη δεκαετία του 1980, εκλέχτηκε ανεξάρτητος βουλευτής το 1989 και υπηρέτησε ως υπουργός Πολιτικών Υποθέσεων στην κυβέρνηση του Pierre Bérégovoy (1992–1993).
Επανεξελέγη το 1993 ως μέλος του αριστερού Mouvement des Radicaux de Gauche, του οποίου ήταν επικεφαλής.
Εκείνη τη χρονιά, μάλιστα, πούλησε το πλειοψηφικό του μερίδιο στην adidas σε ομάδα επενδυτών, τόσο επειδή αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα με την εταιρεία, όσο και για να αποφύγει τυχόν σύγκρουση συμφερόντων με την πολιτική του καριέρα.
Όταν η adidas πουλήθηκε ένα χρόνο αργότερα για υπερδιπλάσια τιμή, ο Tapie μήνυσε την τράπεζα Crédit Lyonnais, ισχυριζόμενος ότι είχε υποτιμήσει σκόπιμα την εταιρεία. Του επιδικάστηκαν 403 εκατομμύρια ευρώ σε αποζημίωση το 2008, που έπρεπε να καταβληθούν από δημόσιους πόρους. Τότε, υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας ήταν η Christine Lagarde.
Τελικά, αργότερα, του απαγγέλθηκε η κατηγορία της απάτης και του ζητήθηκε να επιστρέψει τα χρήματα που έλαβε για τη ρύθμιση της μακροχρόνιας δικαστικής του διένεξης με το κράτος σχετικά με την πώληση των μετοχών του στην adidas με τόκους.Ο ίδιος αρνήθηκε τις κατηγορίες και έπειτα από πολλές δικαστικές υποθέσεις η κυβέρνηση και ο Tapie συμφώνησαν στη ρύθμιση του ζητήματος μέσω διαιτησίας.
Το 1994, εξελέγη ευρωβουλευτής, αλλά αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πολιτική λόγω νομικών ζητημάτων ένα χρόνο μετά. Το ένα εξ αυτών ήταν το προαναφερθέν και το δεύτερο, η εμπλοκή του σε στημένους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Όπως αποκαλύφθηκε τότε είχε δωροδοκήσει την αντίπαλη ομάδα Βαλενσιέν, προκειμένου να εξασφαλίσει τη θέση της Μαρσέιγ στον τελικό του Champions League.
Το 2015 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκισης, με έναν χρόνο χωρίς αναστολή, με 3 έτη απαγόρευσης του εκλέγεσθαι και χρηματικό πρόστιμο ύψους 20.000 φράγκων (περίπου 3.000 ευρώ), για εμπλοκή του σε υπόθεση στημένων αγώνων. Έπειτα από προσφυγή κατά της απόφασης, τιμωρήθηκε με ποινή διετούς φυλάκισης.
Μετά την απελευθέρωσή του, του απαγορεύτηκε να συμμετάσχει στην πολιτική και το ποδόσφαιρο. Και τι έκανε; Έγινε ηθοποιός. Από το 2001 έως και το 2005, έπαιξε σε γαλλικές ταινίες, σειρές και σε θεατρικές παραστάσεις.
Ο Bernard Tapie παντρεύτηκε δύο φορές: το 1987 με την Dominique Mialet-Damianos (μαζί απέκτησαν δύο παιδιά, τη Sophie και τον Laurent) και το 1964 τη Michèle Layec (απέκτησαν δύο παιδιά, τη Nathalie και τον Stéphane).
Διαγνώστηκε με καρκίνο του στομάχου το 2017 και πέθανε τέσσερα χρόνια αργότερα το 2021, στα 78 του.
www.oneman.gr