ΩΡΛ Τζώη Ελεάνα: Εν αρχή ην ο λόγος (ή μήπως η ακοή;)

Καταγράφονται συχνά περιπτώσεις μικρών μαθητών, οι οποίοι ταλαιπωρούνται από σοβαρή καθυστέρηση ανάπτυξης και κοινωνικοποίησής για τα οποία ευθύνεται μία υποδιαγνωσμένη διαταραχή της ακοής.

Η  χρόνια ωτίτιδα είναι μια (δυστυχώς μη θορυβώδη κατάσταση) κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από συλλογή υγρού εντός του κοίλου του τυμπάνου, χωρίς την παρουσία σημείων ενεργούς φλεγμονής. Είναι συχνό στα μικρά παιδιά στην ηλικία των 2 και 5 ετών, με το 80 % των παιδιών να έχει τουλάχιστον ένα επεισόδιο ωτίτιδας μέχρι την ηλικία των 10 ετών.

Το βασικό σύμπτωμα είναι η διαταραχή της ακοής, που λόγω του ότι δεν γίνεται άμεσα αντιληπτή, οδηγεί συχνά σε αναπτυξιακή καθυστέρηση του λόγου και της ομιλίας.

Παράγοντες κινδύνου:

1. η μικρή ηλικία,
2. η πολυμελής οικογένεια,
3. ιστορικό διδύμου με ωτίτιδα,
4. μη επαρκής θηλασμός,
5. το παθητικό κάπνισμα,
6. αλλεργίες,
7. ιστορικό οξείας μέσης ωτίτιδας, οξείας αμυγδαλίτιδας,
8. η απόφραξη της ρινικής αναπνοής,
9. διαταραχές της ευσταχιανούς σάλπιγγας
10. κρανιοπροσωπικές ανωμαλίες

Συμπτώματα που θα πρέπει να μας ανησυχήσουν:

1. πτώση ακουστικής οξύτητας,
2. διαταραχή του λόγου,
3. επεισόδια υποτροπιάζουσας ωταλγίας,
4. συχνές λοιμώξεις ανώτερου και κατώτερου αναπνευστικού,
5. διαταραχές συμπεριφοράς (χαμηλή επίδοση στα μαθήματα, απώλεια προσοχής και συγκέντρωσης),
6. διαταραχές ισορροπίας.

Η διάγνωση τίθεται με:

1. το λεπτομερές ιστορικό και
2. την κλινική εξέταση:
   • ωτοσκόπηση,
   • τυμπανόγραμμα,
   • τονικό ακουόγραμμα,
   • ακουστικά αντανακλαστικά,
   • ωτοακουστικές εκπομπές και
   • σε επίμονες περιπτώσεις, ενδοσκόπηση.

Συμπερασματικά:

• χρειάζεται ευαισθητοποίηση και επαγρύπνηση
• παρακολούθηση και αντιμετώπιση από ειδικό ωτορινολαρυγγολόγο (ΩΡΛ) ώστε μία διαταραχή ακοής να μην διαλάθει της προσοχής και οδηγήσει περαιτέρω σε επιπλοκές της ανάπτυξης του παιδιού.

Ελεάνα K. Τζώη

MD, Msc, FEBORL–HNS

Στρατιωτικός ΩΡΛ