Μέλια: Επί παντός επιστητού….

Γράφει η Μέλια από την Λήμνο

Τι  ωραίο  που  είναι  το  χιόνι!   Τι  γοητευτική  εικόνα,  όταν  πέφτουν  οι  νιφάδες!  Τι  ωραίο  το  θέαμα  της  χιονοσκέπαστης  πόλης! Η  Λήμνος,  ούτως  ή  άλλως  είναι  πανέμορφη και  όταν  τη  λούζει  ο  ήλιος  και  όταν  τη   μαστίζουν   οι  άνεμοι  και  τα  κύματα.   Κατάπληξη  προκάλεσε    η   χιονισμένη Μύρινα  σε  όλη  την  Ελλάδα,  όταν  προβλήθηκαν  τοπία  στα τηλεοπτικά  κανάλια.

          Εγώ  το  λατρεύω  το  χιόνι.  Αλλά  όταν  κλείνουν  οι  δρόμοι,  όταν  το  παγώνει  και  γλιστρούν;  Τότε  τι  γίνεται;   Τότε οι  δρόμοι  γίνονται  αδιάβατοι,  τότε  έχουμε  και  ατυχήματα.

Κύριε  Δήμαρχε  και  κύριε  Έπαρχε,  το  γνωρίζαμε   ότι   επρόκειτο  να  χιονίσει.  Γιατί,  λοιπόν,  δεν  είχαμε  ρίξει  αλάτι;  Γιατί  όλα  τα  κάνουμε  εκ  των  υστέρων; 

          Επί  τέλους,  κάτι  πρέπει  να  γίνει  με   τα   σχολεία.   Τα μαθήματα  με  τηλεπικοινωνία   δεν   αποδίδουν   όσο   το  διαζώσης  μάθημα.  Τα  σχολεία   πρέπει   να   λειτουργήσουν,  αλλά  με  ολιγομελή  τμήματα   και,   βέβαια,   με   όλα   τα   μέσα προστασίας.  Αλλά  εν  Ελλάδι   πάντα   λειτουργούμε   με  προχειρότητα   και  καθυστερημένα!   Γνωρίζω   τα   της   Παιδείας μας,  αφού   επί  τριάκοντα   και   πέντε   έτη   υπηρέτησα   στη Μέση   Εκπαίδευση.   Και  μη  μου  πείτε  πως,  επειδή  έχω  αποσυρθεί,    δεν   έχω   δικαίωμα   λόγου.   Έχω   και  παραέχω!

Διότι,   ως    πνευματικός   άνθρωπος    νοιάζομαι   για   τη  μόρφωση   των    νέων  μας.   Όλοι  γνωρίζουμε    ότι   η   βάση  της προόδου    κάθε   έθνους   είναι   η   Παιδεία.    Λυπούμαι   που το  λέω,   αλλά    το   ελληνικό   κράτος   δε  διαθέτει   τη  σωστή Παιδεία.    Ως    εκπαιδευτικός   υπηρέτησα    ένα   σύστημα,  το οποίο   ταλαιπώρησε    και   εμάς,  τους   δασκάλους    και  τους μαθητές  μας.  Παρ’ όλα   αυτά,   εμείς   βοηθήσαμε  τα  παιδιά μας   και   εκείνα,   τα  συνεπή   και  όχι   τα   αδιάφορα,  με  τον  κόπο  τους  κατάφεραν  να  σπουδάσουν.   

           Δεν  μου  αρέσει  να  εισάγονται  στα  Πανεπιστήμια  παιδιά  με  τεσσάρια  και  πεντάρια.  Διότι  θα   δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν  τα  μαθήματα.   Δεν  μου  αρέσει  το  να   εξισωθούν   τα   κολλέγια  με  τα  Πανεπιστήμια   για ευνόητους λόγους. 

            Εγώ  τρία  πράγματα  αγαπώ  πολύ.   Την   πατρίδα  μου, τη  Λήμνο,  την   Ολυμπιακάρα  και  τα  βιβλία.  Μου  λένε  πολλοί  πως  είμαι   Ιμβριώτισσα,   επειδή  ο   πατέρας  καταγόταν από  την  Ιμβρο.  Άλλοι  επιμένουν  ότι  είμαι  Μαδυτινή,   επειδή  η  μητέρα   καταγόταν  από  τη  Μάδυτο    της    Ανατολικής Θράκης.   Εγώ  επιμένω,  φανατικά,  πως  είμαι  Λημνιά!   Γέννημα – θρέμμα  Λήμνου·  επιμένω  με πείσμα.  Αγαπώ   τις   χαμένες  πατρίδες,  αλλά,  όπως  έλεγε  ο Κάλβος,  ωραία  και  μόνη η  Ζάκυνθος  με κυριεύει,  εμένα  ωραία  και   μόνη   η   Λήμνος με   κυριεύει.   Επίσης   ο   Διευθυντής   μας,   που   αγαπά   την ΑΕΚ,  μου  έλεγε  πως   έπρεπε   να   υποστηρίζω   τις  προσφυγικές   ομάδες!   Και, γιατί   να   είμαι  με  την  ΑΕΚ  ή  τον  ΠΑΟΚ; 

Αφού  υπάρχει  ο  Πανιώνιος!  Ναι,    μετά   τον  Ολυμπιακό  συμπαθώ  τον  Πανιώνιο!  Το  καταλάβατε;

         Και,  αφού  μας  είπε  ο  κύριος  ότι  το   εντεκάχρονο  κορίτσι  συναίνεσε   και  το  επιδίωκε  να  συνευρεθεί   μαζί του  – αδύνατον   κατά   τη  γνώμη  μου –  ύστερα  μας  είπε   πως   η  μικρή  ήταν   δεκαπέντε.   Κρύβει  χρόνια η  κοπέλα;   Τι  λες,  βρε παλικάρι  μου,   σγουρέ    βασιλικέ   μου;   Η  ταυτότητα   και  ο ληξίαρχος  θα  αποδείξουν  την  πραγματική   ηλικία   του  κοριτσιού.   Μην  ανησυχείς  καθόλου!!! 

         Το  τελευταίο,  που  με  βγάζει  από  τα  ρούχα  μου,  είναι πως  κάποιος  κύριος  βρίζει  όλους  και   όλες,   όσοι   κατήγγειλαν  “ τέρατα ” .  “ Πάψετε,   ατάλαντοι! ”  λέει.   Εννοεί   ότι  οι  καταγγέλλοντες    πάνε   να   καλύψουν   αδυναμίες  τους!   Δεν  καταλαβαίνω,  είμαι  βόδι,  φαίνεται!  Δε  μου  λέτε,   ατάλαντα   είναι  τα  παιδιά,  που  κατέκτησαν  μετάλλια;  Ατάλαντοι  είναι   οι    ηθοποιοί,   που  καταγγέλλουν   σκηνοθέτες;    Τότε,   γιατί   τους   είχαν  επιλέξει;   Και,   αφού   τους  επέλεξαν,  γιατί  τους κακομεταχειρίστηκαν;

         Και  τώρα  να εκφράσω  τη  χαρά  μου  για  το  μήνυμα της Σταυρούλας   Καμνή.  Ένα  κορίτσι  χαρισματικό. Δηλώνει  δημοσιογράφος  και  ηθοποιός.   Είναι   πολλά   περισσότερα.   Είναι και   τραγουδίστρια   και   ποιήτρια.  Ταλαντούχα   και   εξαιρετικός  χαρακτήρας. 

        Σταυρούλα,  σε  θαυμάζω  και  σ’ αγαπώ!  Καμαρώνω,  γιατί  ήσουν   μαθήτριά  μου.  [Όλα   τα   παιδιά   μου   τα αγαπώ  και  θέλω  να  το  ξέρουν!]

                                                             Μέλια