Μέλια: Υποσχέθηκε και ο κ. Υπουργός να έρθει στο νησί, αλλά “μην είδατε τον Παναγή!”…

       Τα  Νοσοκομεία  στην  Ελλάδα  ανέκαθεν  νοσούσαν.  Καθημερινά  ακούμε  στις  ειδήσεις  περιστατικά  ασθενών,  οι  οποίοι   κατέληξαν,   επειδή   δεν   υπήρχε  ασθενοφόρο   ή   επειδή δεν  υπάρχει   οδηγός.   Στα   Νοσοκομεία   μας,  γενικά,    ποτέ δεν   υπήρχε   επάρκεια   ιατρικού   και   νοσηλευτικού   προσωπικού.   [ Οι  αντιπολιτευόμενοι   διαμαρτύρονταν   για  την  έλλειψη  προσωπικού  και  την  ίδια  στιγμή   καταγγέλλανε   την Κυβέρνηση  για   προσλήψεις  ψηφοφόρων   της!  Προσλήψεις των   δικών   τους   παιδιών  γίνονταν   κάθε  φορά  που,  και  οι μεν  και  οι   δε,  αναλάμβαναν   την   εξουσία!]       

         Όσον   αφορά   την   περιφέρεια   και  ιδιαίτερα  τα  νησιά,   το  πρόβλημα   είναι   μεγαλύτερο.    Οι    γιατροί    δεν   θέλουν   να   υπηρετήσουν   στην   επαρχία.   Γι’ αυτό,   οι   κυβερνώντες  πρέπει   να  δώσουν  κίνητρα.

        Ας  έρθουμε   στη  Λήμνο  μας,  ένα   από   τα   μεγαλύτερα νησιά της  Ελλάδας.  Κάποιος  γιατρός  έδωσε συνέντευξη  στην εφημερίδα “ Τα  Νέα ” και  δήλωσε: “ Ήμουν στο  νησί  και  δεν μπορούσα  να  πάω  τα   παιδιά   μου  στη  θάλασσα!  Κάθε  μέρα  εφημερία.  Δεν   άντεχα   άλλο.   Θα   πάω  στη  Γερμανία! ”

Και   έφυγε.  Το  νησί  έμεινε  πάλι  χωρίς   αναισθησιολόγο.  Ο δε   χειρουργός   έπαιρνε    άδειες.  Τότε   ερχόταν   από   άλλη  περιοχή   κάποιος,   για   να   εξυπηρετήσει   τις   ανάγκες   του   κοινού.   Επί  τέλους   πότε   θα   δοθεί  λύση;     

        Το  Νοσοκομείο  Λήμνου  χτίστηκε  χάρη  στις  δωρεές  των ομογενών  της  Αμερικής.  Κατά  καιρούς   ακούω   ότι   κάποιοι κύριοι  προσφέρουν  ποσά  για  τις  λειτουργικές  ανάγκες   του ιδρύματος.  Όλο  δωρεές  από   ιδιώτες!   Το   κράτος   πότε   θα ενδιαφερθεί;  Πότε  θα  διορίσει  ιατρικό  προσωπικό;  Οι  νησιώτες  είμαστε  καταδικασμένοι  σε  θάνατο;

         Έγιναν  δύο  συγκεντρώσεις  διαμαρτυρίας  στο  προαύλιο του  Νοσοκομείου.   Στη  δεύτερη,  όλοι   οι   ομιλητές   τόνισαν  πως  ήμασταν  περισσότεροι   από   την   προηγούμενη   φορά.

Όμως,  πάλι  δεν  ήμασταν  όλοι!  Εμείς   οι   Λήμνιοι   ποτέ  δεν διεκδικούμε  δυναμικά!  Είμαστε  πάντα  χλιαροί!   Το   έχω   ξαναπεί  και  το  αναφέρω  ξανά: “ Οίδα   σου  τα   έργα   ότι  ούτε ψυχρός  ει  ούτε  ζεστός·  όφελον  ψυχρός  ης  ή  ζεστός,  ούτως ότι  χλιαρός  ει  και  ούτε  ζεστός  ούτε  ψυχρός,  μέλλω  σε  εμέσαι  εκ του  στόματός  μου…” [ “ Αποκάλυψις Ιωάννου ” Κεφ. γ΄15, 16,17. ]

         Πέρασαν   πολλές  μέρες·   άλλαξε   και  ο   χρόνος   και  το πρόβλημα  παραμένει άλυτο.  Υποσχέθηκε   και   ο   κύριος  Υπουργός  να  έρθει  στο  νησί,  αλλά  “ μην  είδατε  τον  Παναγή! ”  Οι  διαμαρτυρίες  ιατρών,  οι  οποίοι   γνωρίζουν  καλά το  θέμα,  πέφτουν  στο  κενό.    

       Εκτός  από τα  άλλα  που  υποχρεούται   η   κυβέρνηση   να κάνει  είναι  και   η   πλήρης   αυτονόμηση   του   Νοσοκομείου.

Η  Μυτιλήνη   είναι   πολύ  μακριά!  Το  Νοσοκομείο   μας   πρέπει  να   είναι  αυτοδύναμο   και   να   διαθέτει  τα   πάντα.  Να  μην  χρειάζεται  να  μετακινούνται  ασθενείς  σε  άλλα  ιδρύματα  για  την  σωτηρία  της  ζωής  τους.  Αλλά,  ας  μην   σας  κουράσω  περισσότερο.  Μπορώ  να  επανέλθω  δριμύτερη!  

                                                                        Μέλια