Μάρτσα: Μπαμπάς στο τετράγωνο…;;;

Αν θα έπρεπε να δηλώσω ιδιότητα σε αυτή τη ζωή θα με χαρακτήριζα ‘’παρατηρήτρια’’ ! Παρατηρώ – επεξεργάζομαι – καταλήγω ! Σπάνια δυσκολεύομαι να καταλήξω σε τι μου αρέσει και τι όχι. Μία κοινωνική εξέλιξη που με έχει προβληματίσει είναι η απόκτηση παιδιού από ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Δεν μπορώ να ασπαστώ καμία ακραία αντίληψη πάνω σε αυτό το θέμα. Ούτε εκείνων που μιλούν περί ανωμαλίας της κοινωνίας και διαστροφής αλλά ούτε και εκείνων των υπερμοντέρνων ανθρώπων που μιλούν για την αγάπη γονέων που δεν ξεχωρίζει φύλα και σεξουαλικότητα.

Οι καιροί αλλάζουν, τα μυαλά ‘’ανοίγουν’’ και εγώ είμαι οπαδός μάχιμη της εξέλιξης των ανθρώπων αλλά αναρωτιέμαι, πως μπορεί να εξελιχθεί η ανθρωπότητα εάν αλλάξουν όλα τα δεδομένα της διαιώνισης.

Ο έρωτας δεν έχει φύλο. Οκ.

Για να γίνει κάποιος καλός γονιός χρειάζεται μόνο να νοιώθει αγάπη. Οκ .

Ένα παιδί για να μεγαλώσει χρειάζεται φροντίδα και προσοχή. Οκ.

Σε όλα αυτά συμφωνώ.

Και γνωρίζω προσωπικά και επαγγελματικά πολλούς γονείς που δυσκολεύονται να ανταποκριθούν σωστά στον ρόλο τους με αποτέλεσμα παιδιά να δυστυχούν. Θα ήμουν ψεύτρα και τυφλή εάν υποστήριζα ότι αρκεί να είναι ετερόφυλοι γονείς για να υπάρξει ευτυχισμένη μία οικογένεια. Αλλά πραγματικά δεν έχω πεισθεί ότι και ένα γκέι ζευγάρι μπορεί να καλύψει τα υπαρξιακά κενά που γεννιούνται μαζί με τον καθένα μας. Με τις σκέψεις που κάνουμε όλοι για το ποια είναι η θέση μας σε αυτό το Σύμπαν.

Έκανα πρόσφατα μία άσκηση κατά την εκπαίδευση μου  σαν θεραπεύτρια που κατέληγε σε μία απίστευτη διαπίστωση του τι πραγματικά πιστεύουμε για τον εαυτό μας και πως αυτή η άποψη καθορίζει τόσο την προσωπικότητα μας, όσο και τις πράξεις μας βάση αυτής.

Προτείνω να την κάνετε και εσείς όσο διαβάζεται αυτό το άρθρο. Σε μία κόλλα χαρτί απαντήστε όσο γνωρίζεται (και όσο δεν γνωρίζεται υποθέστε) στις εξής 3 ερωτήσεις.

Τι πιστεύεται ότι ένοιωσε και σκέφτηκε ο πατέρας σας όταν σύναψε σχέση με την μητέρα σας ; Αυτά τα συναισθήματα μετά το πρώτο φιλί, την πρώτη αγκαλιά

Τι πιστεύεται ότι ένοιωσε και ποιες οι σκέψεις  της μητέρα σας κατά την συνειδητοποίηση του δεσμού με τον πατέρα σας;

Ποία τα συναισθήματα και των δύο την στιγμή της σύλληψης σας ; και ποια στην είδηση αυτής της εγκυμοσύνης;

Από τις απαντήσεις που θα δώσετε θα συνειδητοποιήσετε με ποιες ‘’αποσκευές’’ κατεβήκατε σε αυτό τον σταθμό μου λέγεται Ζωή. Ήσασταν παιδί  ενός μεγάλου έρωτα που ήθελε να ολοκληρωθεί; Ήσασταν παιδί που ήρθε να καλύψει κενά ενός ή δύο ανθρώπων σαν όρο σε σιωπηλή συμφωνία;  Ήσασταν ο λόγος να θεσπιστεί μία οικογένεια ώστε η μητέρα σας να περάσει στην κηδεμονία του πατέρας σας  ώστε να εξασφαλίσει τον βιοπορισμό της για την υπόλοιπη ζωή της; Ήταν η σύλληψη μας μία άτυχη στιγμή; Η ήταν κάτι που οι γονείς μας προσδοκούσαν  με αγωνία;

Όλοι  μας είμαστε έναν ρόλος ! και ο ρόλος μας αυτός ορίστηκε από την στιγμή της εγκυμοσύνης. Στοιχεία χαρακτήρα όπως η αυτοπεποίθηση, η ενοχή, η αισιοδοξία, η αμφιθυμία, συναισθηματική μας νοημοσύνη έχουν να κάνουν με τις καταγραφές εκείνες που έχουμε είτε γιατί ακούσαμε, νοιώσαμε, είδαμε στο γιατί επιλεχθήκαμε  να γίνουμε το παιδί μιας συγκεκριμένης οικογένειας.

Πολλές φορές όταν έρχομαι σε επαφή με οικογένειες (συνήθως με τα προβλήματα οικογενειών) ασυναίσθητα στην αρχή, συνειδητά στην συνέχεια βλέπω την οποιαδήποτε κατάσταση μέσα από τα μάτια του παιδιού της κάθε μία από αυτές.

Και σκέφτομαι ότι καλούμε να απαντήσω μέσα μου την ερώτηση  «γιατί ήθελε ή ήθελαν να γεννηθώ ο γονιός μου» ενώ είμαι παιδί ενός ή δύο ομοφυλόφιλων γονιών.  Πιθανές απαντήσεις θα ήταν γιατί είχε περίσσια αγάπη και ήθελε να την προσφέρει και σε ένα αθώο πλασματάκι όπως ένα μωρό και θα αναρωτιόμουν «έπρεπε να είμαι ‘’δικό’’ του; Τόσα παιδιά γύρω μας χρειάζονται φροντίδα και αγάπη». Μία άλλη απάντηση θα ήταν εάν υπήρχε και σύντροφος για να ‘’σφραγιστεί’’ η αγάπη τους ; Σε ποίον ::::: θα αναρωτιόμουν; Η σφραγίδα θα αφορούσε μόνο τους ίδιους ; ή θα ήμουν το ‘’όχημα’’ που θα τους έβαζε στην κοινωνία σαν όλους τους άλλους; Γιατί η αγάπη δεν έχει ανάγκη από σφραγίδες. Και προσωπικά ένα από τα ποιο αγαπημένα μου ζευγάρια είναι ένα ετεροφυλικό 15 χρόνια μαζί χωρίς παιδιά. Και δεν το κυνηγούν γιατί νοιώθουν πολύ ολοκληρωμένοι και που είναι δύο./ Στον αντίποδα ξέρω πολλά ζευγάρια με την ‘’σφραγίδα’’ των παιδιών που μόνο αγαπημένα δεν τα λες !

Ευαίσθητο θέμα που μόνο με υποθέσεις μπορείς να έχεις κάποιες απαντήσεις και αυτές σε πολλές περιπτώσεις με τη δεύτερη σκέψη να αλλάζεις και άποψη.

Και ποιος μπορεί να κρίνει εάν κάποιος (ετεροφυλικός ή όχι) είναι κατάλληλος για γονέας; Μόνο ένας ! Το παιδί το ίδιο είτε σε αυτά που λέει αλλά περισσότερο σε αυτά που ΔΕΝ λέει αλλά που η πορεία του μιλάει ΔΥΝΑΤΑ για αυτόν αλλά και γι εκείνους που αποφάσισαν να έρθει αυτή την στιγμή σε αυτόν τον κόσμο.

Σε αυτό το θέμα Παρατηρώ – Επεξεργάζομαι – (αλλά) δεν Καταλήγω  γιατί το φαινόμενο είναι σε εξέλιξη και οι κεραίες μου τεντωμένες !

Σας φιλώ γλυκά μέχρι την επόμενη φορά.

Μαρτσα γιά το LimnosReport

«Σιγα μην σπασει το γοβακι…….»

e–mail επικοινωνίας : mtsamasirou@windowslive.com