Χρόνος είναι……. Στη χώρα του…. Πότε ;

Γράφει η Μάρτσα

Σκεφτόμουν ότι άλλαξε ο χρόνος πρόσφατα και έλεγα στο πρώτο άρθρο της χρονιάς αυτής  να ξεκινήσω με ευχές για το Νέο Έτος και η δεύτερη μου σκέψη ήταν «τι σημασία έχει;» . Εκτός από την τελετουργία των γιορτών και τα θρησκευτικά μηνύματα κάθε ανάλογης επετείου, κάθε θρησκείας, ειλικρινά αναρωτιέμαι «τι σημασία έχει εάν η ονομασία της χρονιάς είναι 2014 και όχι το 2016;»

Κατέληξα ότι είμαστε νούμερα (από πολλές απόψεις)!

Γεννηθήκαμε συγκεκριμένη μέρα και ώρα, το οποίο το γιορτάζουμε επετειακά με χαρά  είμαστε το 1^ο, 2^ο, 3^ο ….10^ο παιδί μιας οικογένειας, σε συγκεκριμένη ηλικία μιλήσαμε, περπατήσαμε, το οποίο όριο είναι και πολύ αυστηρό. Οποιαδήποτε χρονική παρέκκλιση σε αυτά τα ηλικιακά όρια οι αναπτυξιολόγοι γιατροί  το κατατάσσουν στην παθολογία.

Μία ζωή με το ρολόι στο χέρι, μια ζωή με αριθμούς. Ο χρόνος και το χρήμα οι μεγαλύτεροι φίλοι / εχθροί της ανθρωπότητας.Και να σκεφτούμε ότι κάποτε και για χιλιάδες χρόνια η ανθρωπότητα επιβίωνε χωρίς αυτά!

Η «ανακάλυψη» του χρόνου πρέπει να έγινε βασιζόμενη στην ανάγκη του ανθρώπου για όρια!Για Αρχή, μέση και τέλος με σαφήνεια.

Η μέρα ξεκινά Τότε και τελειώνει Τότε, και η εβδομάδα και ο μήνας και ο χρόνος, και η δεκαετία και ο αιώνας και πάει λέγοντας.

Και έτσι ψιλό-ορίζεις και την ζωή σου !

Υπάρχει και αυτός ο Μέσος Όρος Ηλικίας οπότε ξέρεις(ή νομίζεις ότι ξέρεις ) περίπου την αρχή, μέση, τέλος σου! Και έτσι ‘’προγραμματίζεσαι’’.

Τότε σπουδές, τότε καριέρα, τότε οικογένεια και όλα αυτά βάση την κοινωνία στην οποία βρίσκεσαι. Γιατί αυτή καθορίζει τα χρονοδιαγράμματα σου. Πρόγραμμα σε όλα και κάθε απώλεια να φέρνει πόνο. Γιατί εάν χάσεις τον γονιό σου η πληγή είναι μεγαλύτερη όσο νωρίτερα συμβεί. Όσο μεγαλύτερος είσαι γίνεται ‘’λογικό’’!

Ακόμη και η απώλεια έχει μονάδα μέτρηση ανάλογη με την χρονική στιγμή που συμβαίνει! Και αυτό γιατί υπάρχει το πρόγραμμα.

Οι απώλειες που είναι ontime πονάνε λιγότερο !

Και το χρήμα πρέπει να ανακαλύφθηκε  για να μην είναι όλοι ίσα και όμοια. Η ματαιοδοξία του ανθρώπου και κυρίως αυτού που κατάλαβε ότι έχει μεγαλύτερη αντίληψη από ότι οι γύρω του, θέλησε να ξεχωρίσει.

Και φτάνουμε στο σήμερα όπου πολύ περισσότερο από τον χρόνο μας χαρακτηρίζει η οικονομική μας κατάσταση.

Που μένουμε, πως ζούμε καθημερινά, εάν σπουδάζουμε, τι ευκαιρίες και ελευθερίες έχουμε ορίζονται από τα χρήματα που έχουμε στην διάθεση μας, πόσα χρήματα μπορούμε να κερδίσουμε βάση των δεξιοτήτων μας !

Πόσο μας ελέγχουν αυτοί που μας χρηματοδοτούν, πόσο ελέγχουμε εμείς αυτούς που χρηματοδοτούμε.

Σχέσεις, ψυχική διάθεση, σωματική κατάσταση, όλη μας η ζωή δηλαδή είναι αριθμοί. Όλος ο απολογισμός γίνεται στο «πόσο», όχι στο «πως»,  όχι «όσο» !

Για παράδειγμα στο πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης θα αναφέρει αριθμητικά πόσα παιδιά απέκτησες  σε αυτή την ζωή, όχι πόσο ευτυχισμένα τα έκανες ή τι ανθρώπους έφτιαξες και μάλιστα υπάρχουν περιπτώσεις επιδοτήσεων ατόμων με πολλά παιδιά που τα κακοποιούσαν.

Γιατί η πληρωμή είναι σε μετρητά άρα και η αξιολόγηση δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς  . Αριθμοί VS αριθμών

Εγώ προσπαθώ να μην εύχομαι «χρόνια πολλά» αλλά «καλά» και πολλές φορές δεν αναφέρω καν «χρόνια» αλλά «στιγμές» !

Προσπαθώ να μην κάνα αριθμό-ερωτήσεις όπως «πόσο χρονών είσαι;»,  «τι βαθμούς πήρες;», «πόσα κιλά έχασες;», «τι θέση πήρες;», «τι ενοίκιο πληρώνεις».

Είναι πάρα πολύ δύσκολο ακόμη και για μία μέρα (πάλι έθεσα χρονικό όριο)!!!

Δεν ξέρω εάν σε αυτά τα πλαίσια θα νιώσουμε ξανά αυτή την ευτυχία που νοιώθαμε παιδιά που οι μέρες δεν είχαν deadlines και χρήματα στην τσέπη !

Εύχομαι λοιπόν να ζούμε τις στιγμές με δημιουργία, χωρίς να σκεφτόμαστε τα κέρδη (οποιαδήποτε κέρδη) αυτής. Να ζούμε με πάθος  την χαρά και την λύπη, και ας «χάσουμε» ! Σκέπτομαι ότι ένα σύμπαν χωρίς Χρόνο και Χρήμα, δεν θα χαμε να χάσουμε κάτι ‘’σπουδαίο’’ ! 

Φιλιά πολλά , όχι ! Φιλιά γλυκά !

Μάρτσα για το LimnosReport

e–mail επικοινωνίας mtsamasirou@windowslive.com