Αχιλλέας Σαντορινιός: Δημιουργώντας κινδύνους.

Διανύουμε περίοδο κρίσης όπου το ζητούμενο για την κοινωνία δεν είναι πλέον η ισότητα και η αλληλεγγύη αλλά η ασφάλεια, η αποφυγή των κινδύνων και πώς μπορεί αυτοί να αποτραπούν, ελαχιστοποιηθούν ή να διοχετευθούν.

Οι κίνδυνοι παράγονται, σε μεγάλο βαθμό, από τις πηγές του πλούτου, όπως η βιομηχανία, η τεχνολογία ή το τραπεζικό σύστημα, οι οποίοι δυνάμει της παγκοσμιοποίησης, δεν περιορίζονται ούτε χωρικά ούτε χρονικά(ένα πυρηνικό ατύχημα θα μπορούσε να επηρεάσει πολλές χώρες και να έχει συνέπειες σε πολλές γενιές ανθρώπων).

Στην κοινωνία της διακινδύνευσης ο πλούτος και οι κίνδυνοι συμβαδίζουν με την ταξική διαστρωμάτωση. Αυτό όμως συμβαίνει αντίστροφα: ο πλούτος συσσωρεύεται στην κορυφή ενώ οι κίνδυνοι στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας.Η φτώχεια συνοδεύεται από πληθώρα κινδύνων ενώ οι πλούσιοι (από άποψη εισοδήματος, δύναμης ή εκπαίδευσης) μπορούν να “αγοράσουν” την ασφάλεια τους.

Ότι ισχύει για τις κοινωνικές τάξεις, ισχύει και για τις χώρες. Οι κίνδυνοι απειλούν, περισσότερο τις φτωχές ενώ οι πλούσιες έχουν την δυνατότητα να τους απομακρύνουν. Παράλληλα όμως τα πλούσια κράτη αντλούν κέρδη από τους κινδύνους, που τα ίδια παράγουν, προκαλώντας πόλεμο για να πουλήσουν όπλα, δημιουργώντας οικονομική κρίση για να εκμεταλλευτούν την πτώση των τιμών ή γενικά να παράγουν και να πουλήσουν τεχνολογίες αποτροπής και αντιμετώπισης κινδύνων.

Στην εποχή της διακινδύνευσης άνθρωποι και κοινωνίες φαίνονται έρμαια του πλούτου και των μέσων παραγωγής. Καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους οι οποίοι φαίνεται πως ενισχύουν αντί να καταργούν την ταξική κοινωνία και που τις περισσότερες φορές προκαλούνται από έναν αόρατο αντίπαλο που συχνά ονομάζεται “υποπολιτική”. Σ΄αυτόν ανήκουν, επιχειρήσεις, τράπεζες, μεγαλοεπενδυτές, ακόμη και “επιστημονικά” εργαστήρια, όπου ο απώτερος στόχος τους επιτυγχάνεται παράλληλα με τη δημιουργία κινδύνων και πάντως εκτός του κοινοβουλευτισμού. Στην περίπτωση τους το κοινοβουλευτικό σύστημα απλώς αγνοείται, οι αποφάσεις έχουν ληφθεί…

“Είναι ευκολότερο να ληστέψεις ιδρύοντας μια τράπεζα, παρά απειλώντας τον ταμία”.

Bertolt Brecht

Για το LimnosReport: Αχιλλέας Σαντορινιός

Χειρούργος οδοντιάτρος

*Στοιχεία : Ulrich Beck “ Νέα νεωτερικότητα και κοινωνία της διακινδύνευσης”