Θεόδωρος Ι. Μπαβέας : Ζούμε στη Λήμνο για να διεκδικούμε…..τα αυτονόητα.

Θυμάμαι  για  να έλθω  και  να  εργαστώ  ως ειδικευμένος γιατρός εδώ στο Νοσοκομείο, η τότε  χουντική κυβέρνηση μας έδωσε  ορισμένα κίνητρα,  και  παράλληλα η διοίκηση του Νοσοκομείου ,από την Δωρεά των Λιμναίων της Αμερικής  μου χορήγησε όπως  και σε άλλους γιατρούς  επίδομα  για ένα χρόνο, Ήταν ένα σοβαρό υπολογίσιμο  κίνητρο  για ένα νέο ζευγάρι , με ένα παιδί να μείνει στο νησί ,εάν βεβαία  γινόταν αποδεκτό  από την κοινωνία του νησιού μέσα από την επαγγελματική του προσφορά  προς το κοινωνικό σύνολο και μάλιστα  στον ευαίσθητο  τομέα της Υγείας όπως ήμουν εγώ

Έχω  42  χρόνια  στη Λήμνο, ήρθα  για  ένα χρόνο , αλλά έχω διανύσει   το μεγαλύτερο μέρος ,και την πιο παραγωγική περίοδο της ζωής μου ,εδώ  σε  αυτή την ακριτική νησιωτική περιοχή και εγώ και  η οικογένεια μου, είμαστε  υπερήφανοι που ζούμε και εργαζόμαστε εδώ , σε  αυτό  τον όμορφο τόπο του  μύθου της ιστορίας με τους σπουδαίους ανθρώπου  τις σπάνιες παραλίες της  τα αξιόλογα  προϊόντα και τη σπουδαία  γεωπολιτικόστρατηγική  θέση  στο  Αρχιπέλαγος

Ενσωματώθηκα πολύ γρήγορα στην τοπική  κοινωνία και με εντυπωσίασε ο παλμός των διεκδικήσεων  των νέων συμπολιτών μου για θέματα  και προβλήματα  που για μένα ήταν πρωτόγνωρα,  αφού εγώ μεγάλωσα  στην Αθήνα

.Δεν καταλάβαινα αυτά που συνεχώς  οι συμπολίτες ανέφεραν  –όπως για τις θαλάσσιες συγκοινωνίες ,–  είχαμε τότε  μόνο από Πειραιά βαπόρι — αεροπορικές συγκοινωνίες δεν είχαμε καθημερινά -το Νοσοκομείο-που υπηρέτησα τότε είχε  4-5  γιατρούς και η ειδικότητα  μου περιζήτητη –τα σχολειά παλιά και μικρά προβληματικό δίκτυο ύδρευσης – γραφεία πρωτοβάθμιας  και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δεν είχαμε – γραφείο συγκοινωνιών  στο Επαρχείο δεν υπήρχε  και πηγαίναμε να βγάζουμε άδειες αυτοκινήτων στη  Λέσβο– ολόκληρη οδύσσεια  -θέλαμε ποιο μεγάλο ΙΚΑ με υπηρεσίες και ιατρεία – Λιμάνι ασφαλές  – ποιο καλό αεροδρόμιο– Οργανωμένη Εφορία και δημόσιο ταμείο –αποχέτευση – Μαρίνα . Όλα αυτά τα οποία τα περισσότερα  ήταν αυτονόητα  και τα οποία  κατακτήσαμε διεκδικώντας  μέσα από την Νομαρχία τους δήμους  ενώ με το επαρχείο ήρθαν περισσότερες υπηρεσίες  και γιατί διεκδικούσαμε οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια του Επαρχείου για το νησί  μας   κάτι  που στο όνομα του Καλλικράτη εξαφανίστηκε

Αυτή  η διεκδίκηση  είχε  ως αποτέλεσμα να  αρχίσει η κατασκευή έργων υποδομής ,δρόμοι  , νοσοκομείο πολύ πιο μεγάλο  αεροδρόμιο πολύ πιο μεγάλο , στάδιο, λιμάνι Αυτές ήταν κατακτήσεις  και  περιμέναμε  μετά  την ανάπτυξη και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου  των νησιωτών και  όχι  μετά  από τόσα χρόνια αγώνων και διεκδικήσεων άκουσον άκουσον διεκδικούμε ακόμη βαπόρια   να μην μας  πάρουν  την εφορία ενώ θέλουν να  μεγαλώσουν το Νοσοκομείο με το Βοστάνειιο

.Τώρα επιχειρούν χωρίς να υπολογίζουν τους νησιώτες και στο  όνομα της μείωσης της σπατάλης και στο όνομα  του Καλλικράτη και εις βάρος της ζωής των κατοίκων   με μια παρανοϊκή λογική λιτότητας μας καταργούν ή υποβαθμίζουν  στοιχειώδεις υπηρεσίες όπως το Νοσοκομείο εφορία  στοιχεία για την επιβίωση και την λειτουργία  της κοινωνίας, και  ερειπώνουν και  καταστρέφονται υποδομές και κτίρια  γιατί  αυτοί που μας κυβερνούν δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει ζωή σε  νησί, Γιατί δεν πεινάνε γιατί έχουν εισοδήματα  γιατί έχουν προνόμια  και μένουν  σε στεριά  και δεν φυλούν  Θερμοπύλες όπως εμείς – ενώ μας αποκαλούν εμάς   ακρίτες και ότι  η Λήμνος  δεν είναι  ένα  κάποιο νησί  !!!

Έτσι μαζί  με τους συντοπίτες μου και αφού  μου έκαναν  την τιμή να τους εκπροσωπώ στην κοινωνική και πολιτική ζωή του νησιού κατά περιόδους  και από τις θέσεις που  με είχαν εκλέξει  με την ψήφο τους, στο Δήμο και την Νομαρχία , μπήκα  και εγώ στον αγώνα των διεκδικήσεων με  απεργιακές κινητοποιήσεις  παραστάσεις στους αρμοδίους όπως λέμε ,πολλούς αγώνες ,με εκατοντάδες ώρες συσκέψεων και εκατοντάδες έγγραφες και προφορικές διαμαρτυρίες  από τις οποίες τις περισσότερες φορές το αποτέλεσμα  ήταν απογοήτευση  και θύμος ! Όπως γίνεται  και σήμερα  ενώ ένιωθες να καταρρέουν οι προσδοκίες σου για αυτονόητα θέματα κοινωνικής ισότητας και  δικαιοσύνης   λόγο της ανικανότητας .άγνοιας  και αδιαφορίας των κυβερνήσεων  κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα

Εμείς που μένουμε  εδώ , πιστεύουμε , ότι για  να είναι κατοικήσιμο και οικονομικά βιώσιμο το νησί πρέπει να έχει τις στοιχειώδεις υποδομές για τους κατοίκους του ,αλλά και να είναι ένας ελκυστικός  τουριστικός προορισμός  με τα αξιόλογα στοιχεία που διαθέτει το νησί μας και μάλιστα   ένα νησί μεσοπέλαγα, για να έχει τουριστικό ενδιαφέρον  πρέπει  να έχει  το  μέγιστο ενδιαφέρον από την κυβέρνηση και ασφαλώς  να γνωρίζουν και να εφαρμόζουν οι αρμόδιοι υπουργοί την νησιωτική πολιτική για να είναι αυτοδύναμο και αυτοτελές σε κρατικές και κοινωνικές   υπηρεσίες αυτές που παρέχουν ασφάλεια  και προάγουν  το εμπόριο τον τουρισμό και την ανάπτυξη σε αυτό τον τόπο ώστε το νησί μας να μην είναι υπανάπτυκτο ,όταν μάλιστα έχει και Πανεπιστημιακή σχολή—

Όλοι γνωρίζουν σε ένα μεγάλο νησί όπως η Λήμνος Χωρίς  οργανωμένο λειτουργικό Νοσοκομείο και ασφαλείς και τακτικές ακτοπλοϊκές και αεροπορικές συγκοινωνίες   δεν μπορεί να υπάρχει πρόοδος –δεν υπάρχει ζωή  !!  Όταν θέλουν να κάνουν οικονομία δεν διαλύουν τον συνταγματικά κατοχυρωμένο ιστό της κοινωνίας του νησιού μας δεν μπορεί να καταργούνται υπηρεσίες {Υγείας η εφορία το δημόσιο ταμείο, επιτροπές } πρώτης προτεραιότητας  για την κάθε κοινωνίας διότι έτσι  οδηγούμαστε  σε κοινωνία αγρίων και εγώ στην ηλικία που είμαι αντιλαμβάνομαι  ότι παρά τις προσπάθειες των τοπικών αρχών οπισθοδρομούμε  με  μεγάλη ταχύτητα

Αύγουστος 2013