Κριτική που μοιάζει να έχει χαρακτήρα πολιτικής αποκήρυξης στις πρακτικές και στη λογική που εξέφρασαν για χρόνια στις κυβερνήσεις αλλά και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ οι Νίκος Παππάς και Παύλος Πολάκης καταγράφεται στις σελίδες του βιβλίου του Αλέξη Τσίπρα «Ιθάκη» (εκδόσεις Gutenberg).
Φαίνεται μάλιστα να έχουν ως κριτήριο την πολιτική τους συμπεριφορά σε κρίσιμες στιγμές της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι τα δύο αυτά πρόσωπα αναφέρονται μαζί και συνδυαστικά στο κεφάλαιο του βιβλίου με τίτλο: «Περιδίνηση.
Επίσης η απαξιωτική κριτική του Αλέξη Τσίπρα στην περίοδο της προεδρίας Κασσελάκη αν και δεν αναφέρει τα δύο αυτά στελέχη, ουσιαστικά τους… εμπεριέχει. Αφού ο Νίκος Παππάς και ο Παύλος Πολάκης υπήρξαν αρχικά διαπρύσιοι υποστηρικτές του Κασσελάκη.
Για τον Παύλο Πολάκη
Για τον Παύλο Πολάκη (πρόσωπο που έχει στηρίξει στο παρελθόν ο Αλέξης Τσίπρας) οι επικριτικές αναφορές του βιβλίου εκκινούν από την περίοδο της πανδημίας, όπου ο πρώην υπουργός Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ τάχθηκε εναντίον του εμβολιασμού. Εστιάζουν όμως κυρίως στο 2023. Την εκλογική χρονιά που ο «αψύς Σφακιανός» βρέθηκε για λίγο εκτός ψηφοδελτίων, αφού από τον Αλέξη Τσίπρα του καταλογίζεται «προσωπική στρατηγική».
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο βιβλίο την περίοδο εκείνη καταγράφεται «διολίσθηση του κόμματος σε έναν συνασπισμό προσωπικών στρατηγικών και ιδιοτέλειας». Υπό αυτό το πρίσμα περιγράφονται τα γεγονότα που αφορούν τον Παύλο Πολάκη:
«Κάτι παρόμοιο υποδήλωνε η απαίτηση του Παύλου Πολάκη να στελεχωθεί το ψηφοδέλτιο των Χανίων από φιλικά σε αυτόν πρόσωπα, ώστε όχι απλά να εκλεγεί ο ίδιος αλλά να περιορίσει την πιθανότητα εκλογής του Σταθάκη που ανήκε στην άλλη πλευρά της εσωκομματικής σκακιέρας. Και παρόμοια περιστατικά είχαμε και σε άλλες εκλογικές περιφέρειες και από τις δύο βασικές τάσεις.
Ο Πολάκης όμως έφτασε στο σημείο να διατυπώσει δημόσια την εκβιαστική του απαίτηση. Αισθανόμουν πλέον πως η κατάσταση αυτή δεν μπορούσε να συνεχιστεί έτσι. Αποφάσισα λοιπόν να μην ανακοινώσω την υποψηφιότητά του στα Χανιά και να αφήσω ανοιχτό το ζήτημα, με την πρόθεση, αν χρειαστεί, να τον αποκλείσω από το ψηφοδέλτιο.
Φυσικά, ακολούθησαν έντονες ζυμώσεις, πιέσεις και παρασκηνιακές συζητήσεις. Υπήρξε μια έντονη συναισθηματική φόρτιση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, σχεδόν ένας οδυρμός για το τι θα σήμαινε η απουσία του Πολάκη από τα ψηφοδέλτια: ότι θα προκαλούσε αποσυσπείρωση, ότι θα «καταστρεφόμασταν» χωρίς αυτόν στην Κρήτη, ότι θα άνοιγε νέο κύκλο εσωκομματικής κρίσης.
Το οξύμωρο είναι ότι ο οδυρμός διαπερνούσε όλες τις τάσεις. Η επιθυμία τους ήταν να ορίζουν οι τάσεις και όχι ο Πρόεδρος και τα συλλογικά όργανα τους υποψήφιους. Κι αυτή η επιθυμία αποδείχτηκε ισχυρότερη από τις διαφορές τους. Τελικά, κάτω από το βάρος αυτών των πιέσεων, ο Πολάκης παρέμεινε υποψήφιος, αφού υποχώρησε στις απαιτήσεις του για το ψηφοδέλτιο.
Η υπόθεση αυτή δεν ήταν απλώς μια προσωπική σύγκρουση μεταξύ του Προέδρου του κόμματος και ενός Βουλευτή της Περιφέρειας, αλλά σημάδι μιας βαθύτερης παθογένειας: της δυσκολίας του κόμματός μας να ξεπεράσει τις προσωπικές στρατηγικές και να υιοθετήσει στην πράξη μια συλλογική ταυτότητα, αντάξια των αρχών ενός σύγχρονου κόμματος της ευρύτερης Αριστεράς», γράφει ο Αλέξης Τσίπρας στην Ιθάκη.
Ο βουλευτής Χανίων μνημονεύεται και σε άλλο σημείο του ίδιου κεφαλαίου της «Ιθάκης».
Εκεί γράφεται: «…έκανε ένα ακόμα «θαύμα» ο Πολάκης. Παίρνοντας θάρρος από το κλίμα κομματικού πατριωτισμού που είχε δημιουργηθεί, θεώρησε πως έπρεπε να πει τα δικά του, με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Έκανε λοιπόν μια ανάρτηση, στοχοποιώντας δεκατρείς δικαστές και δεκαπέντε δημοσιογράφους, όλους με τις φωτογραφίες των προσώπων τους και λεζάντα: «Το βαθύ κράτος… αν δεν καθαρίσουμε από αυτούς δεν θα είναι αλλιώς την άλλη φορά»».
Αυτό προκάλεσε, όπως ήταν φυσικό, αλυσιδωτές αντιδράσεις. Ένας ολόκληρος κόσμος, και όχι μόνο οπαδοί της Δεξιάς, εξαγριώθηκε. Και μέχρι να μπορέσουμε να απορροφήσουμε το πλήγμα από την καταδίκη του Παππά, βρεθήκαμε απολογούμενοι, με την πλάτη στον τοίχο.
Εξοργίστηκα. Έβγαλα μια ανακοίνωση με την οποία τον έθετα εκτός ψηφοδελτίων, με αποτέλεσμα αντιδράσεις από όλες τις πλευρές μέσα στο κόμμα. Όχι μόνο οι συνοδοιπόροι του Πολάκη, αλλά και οι εσωκομματικοί αντίπαλοί του, αντιτάχθηκαν με σφοδρότητα στην απόφαση αυτή. Είναι χαρακτηριστικό ότι η «Ομπρέλα» ήταν που τον καταδίκασε. Με δυο λόγια, το ατόπημα του Πολάκη ήταν μια ευκαιρία για τα επιτελεία της Ν.Δ. να πλήξουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Η απόφαση που τον έθετε εκτός ψηφοδελτίων ήταν μια ευκαιρία για τα επιτελεία των τάσεων να πλήξουν εμένα.
Εντέλει, για άλλη μια φορά πήραν τα ίδια τα γεγονότα να αλλάξουν την πορεία των πραγμάτων. Την επομένη της αποπομπής Πολάκη από τα ψηφοδέλτια έλαβε χώρα η τραγωδία των Τεμπών, που άλλαξε δραματικά το κλίμα. Μετά την πρώτη παγωμάρα, διαμορφώθηκε στην κοινωνία ένα κύμα οργής και μια διάθεση κινητοποίησης. Οι πολίτες βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν εναντίον της Κυβέρνησης για το έγκλημα.
Ο Μητσοτάκης, βλέποντας την αλλαγή του πολιτικού κλίματος, που αποτυπώνονταν στις δημοσκοπήσεις, ανέβαλε τις εκλογές, που είχε σχεδιάσει για τις 9 Απριλίου, και επρόκειτο να τις ανακοινώσει τις επόμενες ημέρες. Αποφάσισε να τις μεταθέσει για μετά το Πάσχα, στις 21 Μαΐου, ώστε να προλάβει να ξεχαστεί η τραγωδία. Και αμέσως ξεκίνησε το μπάχαλο.
Τις ημέρες εκείνες, θα ήταν αστείο να ασχολούμαστε αν θα ήταν ή όχι υποψήφιος ο Πολάκης. Ο ίδιος, κατανοώντας ότι άλλαζε το κλίμα, επικοινώνησε μαζί μου. Του είπα ότι αν ανακαλούσε δημόσια, θα συζητούσαμε το θέμα του στην Πολιτική Γραμματεία. Τις επόμενες ημέρες, πράγματι, έστειλε επιστολή στην Πολιτική Γραμματεία με την οποία ανακαλούσε και αναλάμβανε την ευθύνη. Έτσι, διασώθηκε η θέση του στο ψηφοδέλτιο. Όχι όμως και η εικόνα του κόμματος, που απ’ ό,τι φάνηκε είχε πληγεί ανεπανόρθωτα»
Για τον Νίκο Παππά
Στο ίδιο ακριβώς κεφάλαιο ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρεται και στον Νίκο Παππά. Ο πρώην πρωθυπουργός καταθέτει την εκτίμηση ότι στις εκλογές του 2023 έπρεπε να είχε θέσει τον πρώην υπουργό εκτός των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ, μετά την καταδίκη του με 13-0 ψήφους από το Ειδικό Δικαστήριο για την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών.
Χαρακτηριστικά αναγράφεται στο βιβλίο:
«… στις 24 Φεβρουαρίου 2023 ανακοινώθηκε η απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου για τον Νίκο Παππά, στην πολύκροτη υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών και της σχέσης του με τον Χρήστο Καλογρίτσα. Το Δικαστήριο τον έκρινε ομόφωνα ένοχο για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, επιβάλλοντάς του ποινή φυλάκισης δύο ετών με τριετή αναστολή, την ανώτατη προβλεπόμενη ποινή για αυτό το αδίκημα.
Όταν βγήκε η απόφαση, βρισκόμουν σε ταξίδι στην Κύπρο. Νωρίτερα είχα διαμορφώσει την εντύπωση, και από την αγόρευση της Εισαγγελέως, που είχε εισηγηθεί την αθώωσή του, ότι πιθανόν θα ήταν καταδικαστική με οριακή όμως πλειοψηφία. Όμως το αποτέλεσμα ήταν αναπάντεχο: ομόφωνα ένοχος, 13-0.
Η χρονική στιγμή της απόφασης, λίγους μήνες πριν από τις εκλογές, δεν ήταν ασφαλώς τυχαία. Το Μαξίμου και οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του εκμεταλλεύτηκαν και εκμεταλλεύονται ακόμη την καταδίκη στο έπακρο, για να πλήξουν ηθικά τον ΣΥΡΙΖΑ και εμένα προσωπικά για αντιθεσμική πρακτική και νοοτροπία.
Ήταν σαφές πως έπρεπε να σταθμίσω πολύ προσεκτικά τις αποφάσεις μου. Επικοινώνησα αμέσως με τον Νίκο, αναμένοντας να δω ποια στάση θα κρατούσε ο ίδιος. Φανερά πληγωμένος από την απόφαση, δεν έδειξε καμία διάθεση να θέσει ζήτημα παραίτησης, προσωρινής αποχής ή έστω να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να αποσυρθεί από την πρώτη γραμμή, ενόψει εκλογών. Ούτε κι εγώ από την πλευρά μου προχώρησα σε τέτοια συζήτηση.
Εντός του ΣΥΡΙΖΑ, διαμορφώθηκε ένα κλίμα κομματικού πατριωτισμού. Ο Παππάς ήταν στόχος, λόγω του ρόλου του στην πρωτοβουλία για τις τηλεοπτικές άδειες. Η εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη είχε κλονιστεί σοβαρά με όσα είχαν μεσολαβήσει στις υποκλοπές. Και στην Αριστερά υπήρχε μια ιστορικά διαμορφωμένη αμφισβήτηση για αυτού του είδους τις αποφάσεις, που στο παρελθόν δεν ήταν παρά διώξεις με δικαστικό μανδύα. Διαμορφώθηκε τελικά η πεποίθηση ότι επρόκειτο για μια πολιτική απόφαση, που έπρεπε να μας συσπειρώσει και άρα ήταν μονόδρομος η στήριξη του Παππά, παρά την ομόφωνη καταδίκη.
Εκτός κόμματος υπήρξαν άλλες υποδείξεις: «Καθάρισέ τον», ήταν το μήνυμα, είτε από την αρθρογραφία είτε με τα ρεπορτάζ τους, από μεγάλα ΜΜΕ και δημοσιογράφους.
Μέσα σε εκείνο το περιβάλλον, και με τα συμφέροντα και την Κυβέρνηση να ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι, δεν έθεσα κανένα ζήτημα για την παρουσία του στα ψηφοδέλτια. Και προς τους μεσολαβητές που μου έστελναν μηνύματα διαμήνυσα με τη σειρά μου: «Να αποφασίζουν για τα κόμματα που στηρίζουν. Στο δικό μας κόμμα τις αποφάσεις τις παίρνουμε εμείς.
Εκ των υστέρων, εκτιμώ ότι έπρεπε τότε να του ζητήσω να διευκολύνει, κυρίως το κόμμα αλλά και τον εαυτό του, αποσύροντας ο ίδιος την υποψηφιότητά του. Κι αυτό, γιατί είχε επιδείξει σε όλη αυτή τη διαδικασία απαράδεκτη επιπολαιότητα».
Προσωπικές αναφορές στον Νίκο Παππά γίνονται και σε άλλα κεφάλαια του βιβλίου. Όπως για παράδειγμα αυτό που τιτλοδοτείται «Οι τηλεοπτικές άδειες».
Εκεί ο πρώην πρωθυπουργός σημειώνει ότι ο ίδιος ανακίνησε το ζήτημα των τηλεοπτικών σταθμών με ζητούμενο να λήξουν οι σχέσεις διαπλοκής. Αναφέρεται πως «πίεζα επιτακτικά στις συσκέψεις του Κυβερνητικού Συμβουλίου να προχωρήσει το θέμα και αναρωτιόμουν γιατί ο Παππάς καθυστερούσε να φτιάξει το νομοσχέδιο. Αυτός αντέτεινε πως υπήρχε μια θεσμική διαδικασία που έπρεπε να τηρηθεί. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε του κεφαλιού μας».
Στη συνέχεια εστιάζει στην πολιτική λογική που είχε τότε ο υπουργός Επικρατείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Αναφέρει πως «η πρόταση Παππά έδειχνε μεν αποφασιστικότητα , εξασφάλιζε υψηλό τίμημα» όμως σημειώνει «η ηθική των κινήτρων συντρίβεται από την ανηθικότητα των συσχετισμών». Όπως επίσης και τον προβληματισμό: «Αν οι άδειες κατέληγαν στα ίδια χέρια, έστω με μεγάλο τίμημα, τι θα είχαμε καταφέρει εκτός από την οργισμένη αντίδραση της διαπλοκής;». Ο Αλέξης Τσίπρας στο βιβλίο του σχολιάζει: «Τελικά πείστηκα, ίσως και γιατί ήθελα να πειστώ».
Παράλληλα ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να σκιαγραφεί μια εικόνα μειωμένου πολιτικού κριτηρίου για τον Νίκο Παππά. Αναφορά στο πρόσωπό του υπάρχει και για την περίοδο της διαπραγμάτευσης του καλοκαιριού του 2015. Ιδίως στην κορύφωσή της όταν μετά το δημοψήφισμα κατατέθηκε η νέα πρόταση των δανειστών. Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρει: «Ο Παππάς πιο ενθουσιώδης και εύφλεκτος από χαρακτήρα είπε: «Πάμε να φύγουμε, να τους ξεφτιλίσουμε εμείς». Στην σκέψη ότι θα έπρεπε να συνθηκολογήσουμε άρχισε να τον πιάνει πανικός».
Ο Γιάνης Βαρουφάκης
Την τιμητική του μέσα στο βιβλίο έχει ο Γιάνης Βαρουφάκης καθώς ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται πως του αποδίδει ευθύνες για τους χειρισμούς του και τις όχι καλές σχέσεις που ανέπτυξε με τους ομολόγους του: «Πολύ γρήγορα ο Βαρουφάκης από «asset» μετατράπηκε σε αρνητικό πρωταγωνιστή. Που δεν τον άντεχαν στο Eurogroup όχι μόνο οι απέναντι, αλλά ούτε οι πιθανοί μας σύμμαχοι, ακόμα και οι ίδιοι του οι συνεργάτες». Αναφέρεται και στη φωτογράφιση που είχε κάνει για το περιοδικό PARIS MATCH. «Η φωτογραφία που προκάλεσε τις πιο έντονες αντιδράσεις ήταν εκείνη στο μπαλκόνι με τον Γιάνη και τη Δανάη μπροστά σε τραπέζι στρωμένο με ψάρια, θαλασσινά και με φόντο την Ακρόπολη…
Εδώ δίναμε λοιπόν έναν υπαρξιακό αγώνα, την ίδια ώρα ο υπουργός Οικονομικών έκανε φωτογραφίσεις προώθησης των βιβλίων του στο εξωτερικό και είχε επιδοθεί σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι προσωπικής προβολής, το οποίο φλέρταρε απροκάλυπτα με τη ματαιοδοξία. Ήταν φανερό πια πως λειτουργούσε με βάση μια αμιγώς προσωπική ατζέντα».
Ο πρώην πρωθυπουργός εξιστορεί στο βιβλίο του πως αποφάσισε το βράδυ της ανακοίνωσης του δημοψηφίσματος να τον αποπέμψει από το υπουργείο Οικονομικών, ενώ σύμφωνα με αναφορά στο βιβλίο το είχε ζητήσει και η Άνγκελα Μέρκελ: «Εξαίρεση στο κλίμα της χαράς ήταν εκείνο το βράδυ ο Βαρουφάκης. Κυριολεκτικά δεν μιλιόνταν, προφανώς επειδή διαισθάνονταν αυτό που ερχόταν. Είχε φτάσει με τη σύζυγο του Δανάη στο Μαξίμου, αφού εντωμεταξύ είχε προλάβει να διαπράξει το τελευταίο του ατόπημα. Είχε σπεύσει να κάνει δηλώσεις από το Υπουργείο του πριν από το δικό μου διάγγελμα…
Όταν ήρθε λοιπόν στο Μαξίμου, του είπα «Γιάνη, έκλεισε ένας κύκλος, πετύχαμε μια πολύ σημαντική νίκη και τώρα πρέπει να πάμε να πετύχουμε και μια συμφωνία η οποία θα είναι βιώσιμη. Έπαιξες έναν καθοριστικό ρόλο, αλλά ο ρόλος αυτός έχει τελειώσει. Δεν είσαι το πρόσωπο πάνω στο οποίο μπορεί να στηθεί μία στρατηγική συμφωνίας και πρέπει να κάνω ανασχηματισμό. Και σου προτείνω να πάρεις άλλο Υπουργείο». Αυτός έδειξε πολύ χολωμένος. Μου είπε ότι κατά την άποψή του δεν θα μπορούσε να υπάρξει συμφωνία. Από την αρχή, είπε, είχε αυτήν την εκτίμηση και επίσης δεν ήθελε να πάρει άλλο Υπουργείο».
Κυβέρνηση 2015
Πολλές αναφορές κάνει ο Αλέξης Τσίπρας σε συνεργάτες του που είχαν άλλη οπτική από τη δική του ξεκάθαρη τοποθέτηση πως η έξοδος από το ευρώ δεν ήταν κάτι υπό συζήτηση και δεν μπήκε ποτέ στο τραπέζι παρά τις πιέσεις της Γερμανίας, της Ολλανδίας, άλλων βόρειων χωρών και των σκληρών του ΔΝΤ. Αναφέρει χαρακτηριστικά για το πρώτο υπουργικό συμβούλιο που συγκάλεσε: «Το πιο σοβαρό, όμως πρόβλημα δεν ήταν η ενδυμασία, αλλά οι δηλώσεις τους πριν και μετά την ορκωμοσία. Μέχρι να προσέλθουν στο Υπουργικό Συμβούλιο, ορισμένοι πρέπει να είχαν ανεβάσει ο καθένας τους από μια μονάδα τουλάχιστον τα spreads των ελληνικών ομολόγων. Ο ένας κοινωνικοποιούσε Υπηρεσίες, ο άλλος προσλάμβανε απολυμένους, ο τρίτος έδιωχνε τους Κινέζους από τον Πειραιά. Επικρατούσε η αισιοδοξία της βούλησης και απουσίαζε η απαισιοδοξία της νόησης».
Περιγράφει και την αντίδραση του Παναγιώτη Λαφαζάνη, όταν με την παρουσία και άλλων υπουργών ανακοίνωσε την απόφαση του η χώρα να πάει σε δημοψήφισμα: «Μίλησε για κατάσταση «πολέμου». Θεωρούσε βέβαιο ότι οι εταίροι δεν θα αποδέχονταν το δημοψήφισμα και πως έπρεπε να προετοιμαστούμε, από τη Δευτέρα κιόλας, για την επόμενη φάση: να ελέγξουμε τους βασικούς κρίκους του κράτους και να ξεκινήσουμε τη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα. «Εκεί θα οδηγηθεί το πράγμα», είπε με σιγουριά. Πρότεινε μάλιστα να πάρουμε άμεσα τον έλεγχο της Τράπεζας της Ελλάδας. Τον διέκοψα: «Τι ακριβώς παίρνουμε και πως το παίρνουμε, Παναγιώτη;». Εκείνη την ώρα δεν είχα καμία διάθεση για θεωρητικολογίες. Ήμασταν σε καθεστώς απόλυτης πίεσης…
Για μερικούς συντρόφους μου είχα πάντα την απορία αν αντιλαμβάνονταν έστω και στοιχειωδώς την πραγματικότητα. Ο Λαφαζάνης ήταν ένας από αυτούς».
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου
Σχεδόν δυο σελίδες αφιερώνει ο πρώην πρωθυπουργός στη σχέση του με την επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, καταλογίζοντάς της κωλυσιεργία στις κρίσιμες διαδικασίες της Βουλής τον Αύγουστο του 2015. «Είχα ήδη μετανιώσει για την πρόταση που της είχα απευθύνει να αναλάβει τη θέση της Προέδρου της Βουλής, σε μια προσπάθεια να δώσουμε εικόνα ανανέωσης και μαχητικότητας …
Όταν την καλούσα να συζητήσουμε ρεαλιστικές εναλλακτικές για την περίπτωση πλήρους ρήξης με τους εταίρους, μου απαντούσε με μια αφοπλιστική αοριστία: «Θα πάμε στον ΟΗΕ». Κι όταν, σχεδόν απελπισμένος, την ρωτούσα «Κι αν πάμε, τι ακριβώς, θα αλλάξει; Δεν θα έχουν καταρρεύσει ήδη τα δημόσια ταμεία και οι τράπεζες;», επανερχόταν πεισματικά: «Το χρέος είναι επονείδιστο στον ΟΗΕ πρέπει να απευθυνθούμε». Επέμενε σε μια δική της, αυστηρά μονοδιάστατη αντίληψη για το πρόβλημα, αγνοώντας πλήρως τις επείγουσες ανάγκες της χώρας και τις πολιτικές προκλήσεις της συγκυρίας…
Συμπορεύτηκε με τους οπαδούς της εξόδου από το ευρώ και την Ευρώπη, τον Λαφαζάνη και όσους αποχώρησαν μαζί του, αξιοποιώντας τη θεσμική της θέση ως Προέδρου της Βουλής, στην οποία είχε εκλεγεί με δική μου πρόταση. Αντί να εγγυηθεί την ομαλή λειτουργία του Κοινοβουλίου, επέλεξε να παρεμποδίζει ενεργά τις διαδικασίες, προκαλώντας καθυστερήσεις σε κρίσιμες ψηφοφορίες. Έτσι, εκτυλίχθηκαν γεγονότα που προσβάλλουν κάθε έννοια σοβαρότητας, με εξαντλημένους Βουλευτές να κοιμούνται στα έδρανα, γιατί οι συνεδριάσεις άρχιζαν εσκεμμένα τα μεσάνυχτα. Η ίδια καθυστερούσε σκόπιμα να ανέβει στην έδρα, με αποτέλεσμα οι διαδικασίες να διαρκούν ως το επόμενο πρωί».
Η άρνηση Αχτσιόγλου
Με τον τίτλο του κεφαλαίου «το ναυάγιο» ο Αλέξης Τσίπρας δίνει και την δική του απάντηση για το ποτέ πήρε την απόφαση να φύγει από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το σχέδιο ομαλής μετάβασης «εν πλω» που κράτησε μόλις ένα 24ωρο.
Είχε αποφασίσει ότι θα φύγει από την προεδρία μετά την ήττα κατά 20% από τη Νέα Δημοκρατία τον Μάιο του 2023, γράφει ο πρώην πρωθυπουργός στην «Ιθάκη» εξηγώντας τα βήματα που δείχνουν πως ποτέ δεν είχε πρόθεση να αφήσει το κόμμα ακυβέρνητο.
Αποφασίζοντας ο Αλέξης Τσίπρας να μην αφήσει το κόμμα χωρίς προσανατολισμό αρχίζει να επεξεργάζεται τις εναλλακτικές μέχρι και τις εκλογές του Ιουνίου. Όπως σημειώνει ήταν τα λόγια του Νίκου Μαραντζίδη που τον κινητοποίησαν πριν τις δεύτερες κάλπες: «Εσύ είσαι ήδη τελειωμένος. Είσαι σαν του Εβραίους κρατούμενους που τους πήγαιναν μεταγωγή στο Άουσβιτς. Και είσαι στο σταθμό πριν επιβιβαστείς στο τρένο. Έχεις δυο επιλογές. Ή να επιβιβαστείς, για να βρεθείς μετά από κάποιες μέρες στα κρεματόρια ή να επιχειρήσεις να το σκάσεις, που και πάλι οι περισσότερες πιθανότητες είναι να σε πυροβολήσουν».
Έτσι αποφασίζει να ενεργοποιήσει ένα μεταβατικό σχέδιο αποκαλύπτοντας στο βιβλίο ότι το «δαχτυλίδι» είχε σκοπό να δώσει στην Έφη Αχτσιόγλου. «Η σκέψη μου αρχικά πήγε στην Έφη Αχτσιόγλου» τονίζει ο πρώην πρωθυπουργός και δίνοντας λεπτομέρειες για το πως κινήθηκε σημειώνει πως μαζί με τον διευθυντή του πολιτικού του γραφείου Μιχάλη Καλογήρου αρχίζει, μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής των εκλογών του 2023, να κάνει τα βήματα. «Θα ήταν ο απόλυτος αιφνιδιασμός για τον Μητσοτάκη» εξηγεί ο Αλέξης Τσίπρας μιας και στις επαναληπτικές εκλογές «θα είχε μπροστά του ένα νέο πρόσωπο. Μια σοβαρή νέα πολιτικό, με σημαντική απήχηση τότε στο εκλογικό σώμα του ΣΥΡΙΖΑ όσο και πέρα από αυτό».
Ο κ.Τσίπρας την καλεί, όπως αναφέρει, στο γραφείο του στην Κουμουνδούρου για να συζητήσουν παρουσία και των κυρίων Καλογήρου και Μαραντζίδη. «Δεν έχασα χρόνο μπήκα κατευθείαν στο θέμα. Της παρουσίασα την ιδέα μου προσπαθώντας να εξηγήσω με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη σαφήνεια το σκεπτικό της. Η αντίδραση της με ξάφνιασε» γράφει ο Αλέξης Τσιπρας και συνεχίζει: «Μου είπε πως ποτέ δεν της είχε περάσει από το μυαλό η προοπτική να ηγηθεί του ΣΥΡΙΖΑ και ότι ένιωθε ανέτοιμη για ένα τέτοιο βάρος. Ανέφερε επίσης την οικογένειά της και τις δυσκολίες που θα είχε να ισορροπήσει ανάμεσα στις απαιτήσεις του ρόλου και τις ανάγκες του μικρού της παιδιού». Εκείνος επέμεινε προκειμένου να τη μεταπείσει «Τη διαβεβαίωσα πως θα ήμουν συνεχώς δίπλα της. Αν μεν πηγαίναμε καλά στις εκλογές και ανεβάζαμε έστω και μια μονάδα τα ποσοστά μας σε σχέση με τον Μάιο, θα ήμασταν όλοι κερδισμένοι. Αν πάλι δεν πηγαίναμε καλά, η ευθύνη θα βάραινε αποκλειστικά εμένα». Η Έφη Αχτσιόγλου ζήτησε χρόνο να το σκεφτεί και την επόμενη ημέρα του τηλεφώνησε και του μετέφερε την οριστική της άρνηση στην πρόταση. Έτσι μέσα σε ένα 24ωρο το σχέδιο ναυάγησε.
Όπως σημειώνει ο πρώην πρωθυπουργός «η Έφη αρνήθηκε γιατί πίστευε πως μόνης της, παίρνοντας αποστάσεις από εμένα, θα μπορούσε να πείσει τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζοντας μια φρέσκια υποψηφιότητα, χωρίς να δίνει την εντύπωση πως ήταν υπό την κηδεμονία μου. Αποδείχτηκε ότι υποτίμησε την κατάσταση και τη σημασία της δικής μου στήριξης».
Ο Στέφανος Κασσελάκης
Για τον διάδοχό του στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει: «Ήταν ένα πρόεδρος απολύτως ανάρμοστος για το κόμμα του. Ένας πολύ φιλόδοξος άνθρωπος, που δεν είχε όμως καμία γνώση του κομματικού περιβάλλοντος, ούτε και της ελληνικής πραγματικότητας. Είχε μεγαλώσει στις ΗΠΑ. Δεν γνώριζε ούτε τα βασικά της ελληνικής πολιτικής σκηνής, ούτε τα βασικά της σύγχρονης ελληνικής Πολιτικής Ιστορίας.
Η εικόνα στην αρχή ήταν λίγο κωμικοτραγική…
Κάπως έτσι και η βάση του ΣΥΡΙΖΑ, στην απελπισία της, εξέλεξε τον Στέφανο».
Εξιστορεί, μάλιστα και έναν διάλογο που είχε μαζί του η σύζυγός του Μπέτυ όταν τον συνάντησε μετά την επιστροφή του από τις ΗΠΑ το καλοκαίρι του 2023: ‘’Παρά το τζετ λαγκ, τον δέχτηκα στο σπίτι μου μαζί με τον σύζυγό του Τάιλερ. Προς έκπληξή μου, γρήγορα συνειδητοποίησα ότι είχε έρθει για να μου ανακοινώσει την απόφαση του να είναι υποψήφιος για την προεδρία του κόμματος… Προσπάθησα να τον αποθαρρύνω…
Κατά τη γνώμη μου, του τόνισα, ήταν μια παρακινδυνευμένη απόφαση, καθώς «θα έτρωγε πολύ ξύλο, χωρίς να έχει καμία ελπίδα να εκλεγεί». Ο ίδιος, όμως ήταν απολύτως βέβαιος ότι θα εκλεγεί. Μου φάνηκε υπερφίαλος. Είχε τη βεβαιότητα όχι μόνο ότι θα εκλεγεί Πρόεδρος στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ότι σύντομα θα εκλεγεί και Πρωθυπουργός. Όταν έφυγαν, η Μπέττυ γυρίζει και μου λέει:
«Αυτός θα τα φάει τα μούτρα του!».
«Γιατί το λες;»
«Δεν άκουσες τι με ρώτησε; Σκοπεύουν να αποκτήσουν παιδιά και η αγωνία του είναι πως θα τα μεγαλώσουν στο Μαξίμου».
«Και τι του απάντησες;»
«Αγάπη να υπάρχει και όλα γίνονται. Τι να του απαντήσω;»
Τελικά έπεσα έξω στην εκτίμησή μου. Ο Κασσελάκης εξελέγη. Ή μάλλον οι υποψήφιοι και κυρίως η Αχτσιόγλου, κατάφεραν να χάσουν από τον Κασσελάκη. Και το «ξύλο» δεν το έφαγε τελικά αυτός. Άρχισε να το τρώει ο ΣΥΡΙΖΑ από την επόμενη μέρα της εκλογής’’.
Η διάσπαση
Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται και στην παρέμβαση που έκανε προκειμένου να μην διασπαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την νίκη του Στέφανου Κασσελάκη: «Παρά την απόφασή μου να μην ασχοληθώ, δεν άντεξα και ζήτησα να δω τον Νάσο Ηλιόπουλο σε μια προσπάθεια να προλάβω τη διάσπαση. Τον υποδέχθηκε στο γραφείο μου και του εξήγησα ότι θα ήταν τεράστιο πολιτικό λάθος η αποχώρησή τους. Και ότι δεν μπορούν να αποφασίζουν παρασυρόμενοι από το κλίμα της βάσης που τους υποστηρίζει. Με άκουσε με προσοχή. Στο τέλος ζήτησε να με αγκαλιάσει φεύγοντας, σαν να ήταν η στιγμή του αποχωρισμού – ή του πολιτικού απογαλακτισμού».
Με πληροφορίες από news247.gr και skai.gr
Ειδήσεις Σήμερα:
Ακολουθήστε το LimnosReport.gr - στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Λήμνο το Βόρειο Αιγαίο, όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
