Κωνσταντίνος Μπακλατζής: Σαν σήμερα η δολοφονία του Ι. Καποδίστρια, “Δόξα και Μοναξιά”

Συμπληρώνονται σήμερα 194 χρόνια από τη δολοφονία του πρώτου Κυβερνήτη της
Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια! Ο σπουδαίος αυτός Ηγέτης του νεοσύστατου Ελληνικού
Κράτους γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 12/2/1776. Πατέρας του ήταν ο Αντώνιος
Καποδίστριας, δικηγόρος στο επάγγελμα και μητέρα του η Διαμαντίνα Γονέμη, γόνος
οικογένειας κυπριακής καταγωγής, γραμμένης στη Χρυσή Βίβλο!
Σπούδασε στην Πάντοβα της Ιταλίας Ιατρική, Φιλοσοφία, Νομικά και μιλούσε Λατινικά,
Ιταλικά, Γαλλικά και Ρωσικά! Ως ιατρός, προσέφερε δωρεάν τις υπηρεσίες του στους
φτωχότερους συμπολίτες του. Άνθρωπος διορατικός με πρακτικό νου, οραματιστής,
εξαίρετος διπλωμάτης (διετέλεσε και υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας), μέγας
δημοκράτης (συνέταξε το Ελβετικό Σύνταγμα, το πιο δημοκρατικό της Ευρώπης, το οποίο
ισχύει έως σήμερα) και δικαίως αποκαλούνταν “Άγιος της Πολιτικής!”.
Στις 14/4/1827 η Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, τον εξέλεξε με 7ετή θητεία πρώτο
Κυβερνήτη της Ελλάδας. Σε μια επιστολή του απευθυνόμενος προς τους Έλληνες
έγραψε:”Τέκνα της Αγίας Μητέρας μας Εκκλησίας, είμαστε όλοι αδέρφια, σ’ αυτήν
οφείλουμε ότι υπάρχουμε ως Έθνος και με βαθειά συναίσθηση των συμφορών μας,
οφείλωμεν να αγωνισθώμεν, ώστε να απελευθερωθούμε για πάντα από αυτές. Πάντοτε με
ελπίδα και πίστη στον Θεό και εμφορούμενοι μόνο από την αγάπη του καλού και χωρίς
άλλο οποιοδήποτε συμφέρον!”
Ερχόμενος στην Ελλάδα είχε να αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα! Εχθρικά
στρατεύματα (Τούρκοι, Αιγύπτιοι), εμφύλιες διαμάχες, τραγική οικονομική κατάσταση και
την τυραννία των τοπικών αρχόντων, προυχόντων και οπλαρχηγών εις βάρος του λαού!
Όταν ανέλαβε επίσημα τα καθήκοντά του είπε με πικρία: “Πρέπει να ανεβώ αυτόν τον
Γολγοθά μόνος μου!”.
Για να πετύχει στο δύσκολο έργο της ανασυγκρότησης του Ελληνικού Κράτους, ίδρυσε
σχολεία (Αλληλοδιδακτικά), Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, Εθνική Τράπεζα, τυπογραφείο,
καθιέρωσε τον Φοίνικα ως εθνικό νόμισμα, μερίμνησε για τον επανασχεδιασμό και την
ανοικοδόμηση κατεστραμμένων πόλεων (Ναύπλιο, Άργος, Μεσολόγγι, Πάτρα), ίδρυσε
Γεωργική Σχολή και εισήγαγε νέες καλλιέργειες (πατάτα), έδωσε δάνεια στους νησιώτες για
την αγορά νέων πλοίων και αγωνίστηκε να απαλλάξει τον λαό από την δουλεία και την
εκμετάλλευση των λίγων, ώστε να αποκτήσουν οι Έλληνες πολιτικά δικαιώματα ισότιμα με
όλους. Αρνήθηκε να λαμβάνει μισθό για το έργο του, αντιθέτως έδωσε την περιουσία του
στην Εθνική Τράπεζα, ως αρχικό κεφάλαιο για την λειτουργία της. Ακόμη πέτυχε την
επέκταση των συνόρων του νέου κράτους και την κατοχύρωση της Ελληνικής
ανεξαρτησίας!
Όμως ο δρόμος που επέλεξε για να αναστήσει το νεοϊδρυθέν Ελληνικό Κράτος, ήταν
δύσβατος, με ανυπέρβλητα εμπόδια και πολύ σύντομα τον έφερε σε σύγκρουση με τους
αντιπάλους του. Οι μεγαλύτεροι εχθροί του ήταν η Γαλλία, η Αγγλία, οι Φαναριώτες και οι
Κοτσαμπάσηδες. Όλοι αυτοί, επειδή θίγονταν τα συμφέροντά τους, οργάνωσαν την
εξόντωσή του! Το επαίσχυντο αυτό έγκλημα διέπραξαν οι Κωνσταντίνος και Γεώργιος
Μαυρομιχάλης, μπροστά στην είσοδο του ναού του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο. Εκείνη
τη μαύρη μέρα για την Ελλάδα, το ημερολόγιο έγραφε: “Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 1831!”
Λίγα χρόνια αργότερα, στα 1840, ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, συνεργός και
πρωτεργάτης στην άθλια αυτή δολοφονία, μετανιωμένος, είπε: “Ανάθεμα στους
Αγγλογάλλους που ήσαν η αιτία κι εγώ έχασα τους δικούς μου, και το Έθνος έναν
άνθρωπο που δε θα τονε ματαβρεί, και το αίμα του με παιδεύει ως τώρα!”Αλλά και στην
Ευρώπη, μόλις μαθεύτηκε το τραγικό γεγονός, ο σπουδαίος Ελβετός φιλέλληνας
Εϋνάρδος έκανε την εξής δήλωση:”Όστις δολοφόνησε τον Καποδίστρια, δολοφόνησε
την Πατρίδα του. Ο θάνατός του είναι συμφορά για την Ελλάδα και δυστύχημα
Ευρωπαϊκόν!”

Να σημειώσουμε οτι τον προσεχή Δεκέμβριο κυκλοφορεί στις αίθουσες και η κινηματογραφική εκδοχή της ζωής του Καποδίστρια από τον Γιάννη Σμαραγδή, μια ταινία που αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον από το κοινό .

Το ποίημα που ακολουθεί είναι αφιερωμένο, με πολλή ταπεινότητα και σεβασμό ως
ελάχιστο φόρο τιμής, στον μοναδικό Έλληνα Κυβερνήτη, Ιωάννη Καποδίστρια, που
αγάπησε ” ψυχή τε και σώματι!!” την Ελλάδα και προσέφερε και την ζωή του για την
Αναγέννηση του Έθνους
των Ελλήνων!!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ! ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΞΙΑ

Χαίρε τέκνο αμάραντο, της Ρωμιοσύνης άστρο!

Της λευτεριάς Αυγερινέ, της αρετής το κάστρο.

Στεφάνι αιώνιας τιμής και δόξας σου αρμόζει.

Και η σεπτή σου η μορφή, στα μάτια μας δεσπόζει!

Αγάπησες τα γράμματα, τις τέχνες, τα βιβλία.

Φιλόσοφος και ιατρός, με ανθρωπιάς παιδεία!

Ολιγαρκής και ταπεινός, Άνθρωπος με σοφία!

Με πνεύμα φιλελεύθερο, με γνώση κι ευστροφία.

Ως Άτλαντας στους ώμους σου, ήγειρες τις ελπίδες,

ενός πολύπαθου λαού, μ’ αιώνων αλυσίδες.

Πνοή ζωής εφύσηξες, πνοή ελευθερίας!

Κόντρα να πάνε στα θεριά, στον ρου της ιστορίας.

Οι Έλληνες ν’ αναστηθούν, σκληρά ν’ αγωνισθούνε.

Και μια Πατρίδα με τιμή, ελεύθερη να δούνε.

Πατέρας ήσουν του λαού, αληθινός Ηγέτης!

Αγνή ψυχή μ’ αισθήματα, μέγιστος Ευεργέτης!

Άγιος της πολιτικής, φάρος Δημοκρατίας!

Υπέρμαχος και ιδρυτής, της Νέας Πολιτείας!

Έγραψες νόμους δίκαιους, με πνεύμα ισονομίας.

Να αρμενίζει η Ελλάς, σε πέλαγα ευνομίας.

Μα πάνω απ’ όλα πρόταξες, το δίκιο του αδυνάτου!

Ν’ αποτινάξει τον ζυγό, του καθενός προστάτου.

Πάντοτε εμφορούμενος με φλογερή καρδία,

έφερες αναγέννηση, ισότητα, παιδεία!

Οι Νέοι Ανθοί ν’ αφυπνιστούν, να σπείρουν, να παλέψουν,

για μια καλύτερη ζωή, γλυκούς καρπούς να δρέψουν!

Κι η Μάνα Ελλάς ως Φοίνικας, πάνω στη μαύρη πέτρα,

και πάλι ν’ αναγεννηθεί, μέσα από την τέφρα!

Μέσα στα μάτια του λαού, έλαμψες ως Σωτήρας!

Με πίστη πάντα στον Θεό, με ένδυμα πορφύρας!

Τώρα, βαδίζεις μοναχός, στου Γολγοθά τον δρόμο.

Κι ο κόσμος που ονειρεύτηκες, τώρα σου φέρνει τρόμο!

Μα πιότερο κι επαίσχυντο, τ’ αδερφικό μαχαίρι.

Αγνώμονες, απάτριδες, σου έστησαν καρτέρι!

Ήτανε Τρίτη το πρωί, της Σταύρωσης η ώρα.

Και το σκοτάδι πλάκωσε ολάκερη τη χώρα!

Εκεί μπροστά στην εκκλησιά, το αίμα σου θυσία!

Αντίδωρο στη δολερή, διχόνοια, προδοσία!

Κι έγινε ο τάφος σου βωμός, ομόνοιας και κρήνη,

για να ξεπλένει τις ντροπές και την αγνωμοσύνη!!