Η ιστορία είναι αληθινή…
Η ιστορία της Αντιγόνης από το facebook…
Αυτή δεν έκλεισε την μύτη και απλά έφυγε… Ένα μάθημα για την επομένη φορά και κάθε φορά, που θα συναντήσουμε έναν συνάνθρωπος μας στην ίδια ή παρόμοια θέση, ελπίζοντας ότι δεν θα κλείσουμε για ακόμα μια φορά την μύτη και απλά θα προσπεράσουμε……
Αποξενωθήκαμε, ξεχάσαμε την ανθρωπιά μας, γίναμε απάνθρωποι, γίναμε αυτό που κοροϊδεύουμε….
Είχε δίκιο λοιπόν, ο Όμηρος που είπε:
«Δεν υπάρχει κανένα ζωντανό πλάσμα, που αναπνέει ή έρπει πάνω στη γη, που να ’ναι πιο άθλιο από τον άνθρωπο»!
Η ιστορία της Αντιγόνης έχει ως εξής:
Λίγο μετά τις 14:00, συνειδητοποιώ ότι ένας άνθρωπος βρίσκεται ακριβώς όπως τον βλέπετε, στη μέση του μεγάλου πεζοδρομίου κάτω από το πάρκο του Ευαγγελισμού.
Πεζή καθώς πλησιάζω και ενώ περνάνε δεκάδες πολίτες γύρω από την δύσμοιρη αυτή κυρία, παρατηρώ ότι δεν σταματήσει κανείς.
Κοιτούν απλά με περιέργεια (μάλλον για να συνειδητοποιήσουν αν είναι ζωντανή), πιάνουν τη μύτη τους για να αποφύγουν την έντονη δυσοσμία και απλά αποχωρούν.
Φτάνω στην κυρία και την ίδια ακριβώς στιγμή, βλέπω έναν άλλον κύριο σε παρόμοια κατάσταση ένδυσης να έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση, να γονατίζει και να της πιάνει το χέρι. Με βοηθού να την μεταφέρουμε στον ίσκιο, ενώ είναι ημιλιπόθυμη και ζητάω από τον (επίσης) ΑΣΤΕΓΟ να την προσέχει, μέχρι να επιστρέψω με πρόχειρο φαγητό και νερό.
Επανέρχομαι στο σημείο όσο πιο γρήγορα μπορώ, ενώ παράλληλα καλώ την αρμόδια κοινωνική υπηρεσία του Δήμου Αθηναίων. Φέρνω φαγητό στους ανθρώπους, χυμούς και νερά και προς έκπληξη μου, ο ΚΥΡΙΟΣ αυτός (κύριος με το κ Κεφάλαιο), μου λέει ότι θα φάει μια μόνο μπουκιά από ο τι του πρόσφερα, για να αφήσει στην κυρία και το δικό του περίσσευμα, μήπως και δεν έχει να φάει τίποτα το βράδυ.
Μου είπε ακόμα, ότι αυτός έχει βρει μια υπάλληλο από την τροφοδοσία του νοσοκομείου Ευαγγελισμός, η οποία του αφήνει κάθε βράδυ μια μερίδα από τα αποφάγια των ασθενών και έτσι βολεύεται…
Προφανώς με πήραν τα δάκρυα και θύμωσα τόσο πολύ… Με ήλους μας… Ένιωσα οργή…
Εμείς λεγόμαστε άνθρωποι;
Είμαστε αλήθεια άνθρωποι;
Κτήνη είμαστε.
Δεν θα αναλύσουμε την κατάντια του ανυπάρκτου κοινωνικού κράτους.
Εμείς όμως, οι μονάδες, οι έξυπνοι, οι καλλιεργημένοι, οι ξερόλες που είμαστε όλοι κάτι, ενώ δεν είμαστε ΤΙΠΟΤΑ, τι κάνουμε;
Κρατάμε τη μύτη μας και απλά λυπόμαστε για όσο διαρκεί η δυσάρεστη θέα.
Αυτό κάνουμε.
Μετά από 4 ώρες η κυρία παραμένει εκεί. . .
Συγχαρητήρια στον Δήμο μας και στην ανθρωπιά μας…
Χρειαζόμαστε πολύ κόπο και χρόνο για να γίνουμε ΖΩΑ…
Και είναι πολύ τιμητικός αυτός ο χαρακτηρισμός.
Και αφού γίνουμε ζώα, μετά συζητάμε και το ενδεχόμενο της μετάλλαξης μας σε ανθρώπους.
Ντροπή, τίποτα άλλο…
Σύνταξη-Kαταχώρηση Νατάσα Ταραράκη
Ειδήσεις Σήμερα:
Ακολουθήστε το LimnosReport.gr - στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Λήμνο το Βόρειο Αιγαίο, όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
